wyjaśnij dlaczego zmieniały się poglądy ludzi o kształcie Ziemii.

Egipcjanie wierzyli, że Wszechświat jest prostokątnym pudełkiem, dłuższym z północy na południe i płaską Ziemią leżącą na jego spodzie. Niebo było uformowane z ciała bogini Nut, która stała nad ziemią, wspierając się na łokciach i kolanach. Dookoła tego świata płynęła rzeka, po której płynęły żaglówki, a na nich Słońce, Księżyc i inne planety. Tales z Miletu (625-547 p.n.e.). Uważał on, że Ziemia jest płaskim, okrągłym dyskiem, pływającym po wielkim morzu. Miał jednak „świeży” pogląd na temat powstania świata, a mianowicie sądził, że powstał on z oceanów i rzeczy materialnych, a nie, stworzony przez bogów. Ciekawy pogląd na temat Ziemi i Wszechświata miał niejaki Anaxymander z Miletu (610-546 p.n.e.) - wg niego Ziemia była zawieszona swobodnie w przestrzeni, otoczona kręcącymi się sklepieniami, każde z dziurą pośrodku, która przepuszczała światło rajskiego ognia, świecąc jako Słońce, Księżyc i gwiazdy. Pierwszym człowiekiem, który uznał Ziemię za kulę był Pitagoras (570-480 p.n.e.) - grecki matematyk. Porównywał kosmos do dobrze nastrojonego instrumentu muzycznego, wierzył, że planety poruszając się po swoich orbitach emitują tony. Ziemia miała być otoczona ośmioma przeźroczystymi, koncentrycznymi sferami, na których znajdowały się Słońce, Księżyc i planety. Arystoteles (384-322 p.n.e.). Sądził, że Ziemia składa się z czterech żywiołów - wody, ziemi, powietrza, i ognia. Jako pierwszy udowodnił (w pewnym sensie), że Ziemia jest kulą - niebo w tym samym czasie nie wygląda tak samo na całym świecie (a tak byłoby niewątpliwie, gdyby Ziemia była płaska) oraz, że cień rzucany przez Ziemię na Księżyc podczas jego zaćmienia ma okrągły kształt, a taki może dawać tylko kula. Arystarch z Samos (220-150 p.n.e.). Jako pierwszy zaproponował on heliocentryczny układ planet, wyjaśnił, że codzienne wschodzenie i zachodzenie ciał niebieskich spowodowane jest nie ich ruchem, ale dwudziestoczterogodzinnym obrotem Ziemi wokół własnej osi. Czasy średniowiecza były wiekami otwarcia się na wiedzę, poznawania. Astronomia rozwijała się niezwykle dobrze, niestety wraz ze średniowieczem nastały czasy ciemnoty - władzę objął Kościół i nauka nie miała już warunków do rozwoju. Powrócono do idei, że Ziemia jest płaska i kończy się w pewnym momencie. W średniowieczu Mikołaj Kopernik oraz Galileusz głosili teorie heliocentryczne.