napisz opinie na dwie strony czy można przyjaźnić się z rodzicami pilne

Czy mozna przyjaźnić się z rodzicami ?             Wiekszość nastolatków, którzy usłuyszą to pytanie odpowiada na nie negatywnie. Dziwia się : Jak można przyjaźnić się z rodzicami ? Przecież oni mają zupełnie inne poglądy niż my, zabraniają nam wiele rzeczy i też wiele rzeczy nie rozumieją, przyjaźń z rodzicem ? To nie możliwe.           Moim zdaniem przyjaźń  z rodzicami jest jaknajbardziej możliwa. Nikt inny jak właśnie rodzice nas tak dobrze zrozumieją.Do rodziców można przyjść z każdym problemem, do taty można uśmiechnąć się o kieszonkowe, albo też pogadać na tzw. męskie tematy. Do mamy zatem można przyjść i pogadać o chłopakach czy dziewczynach o różnych nastoletnich problemach. Mama wie najlepiej jak doradzić , mama ma sposoby na poranną grypę i na bóle głowy, mama zawsze jest przy nas. Gdy zrobimy coś złego, co rani naszych rodziców, oni nie odwracają się od nas tylko są przy nas, pomimo tego, że potrafią się obrazić za nieposprzątany pokój ta złość szybko im mija. Wystarczy przecież mały buziak w policzek i humor wraca wszytkim. A przyjeciele których mamy w naszych kolegach czy koleżankach ?? Oni nie sa tak wytrwali w przyjaźni, nie walczą tak o przyjaźń jak walczą nasi rodzice. Nie dbają tak bardzo o nas i tak bardzo się o nas nie troszczą. Nikt inny jak tylko nasi rodzice mówią nam tak szczerze jak bardzo nas kochają , a tylko prawdziwy przyjaciel ma w sobie tyle odwagi by powiedzieć na glos, jak bardzo kogoś kocha i jak bardzo mu na kimś zależy. Kto jak nie rodzice do dziś spełniają nasze zachcianki, a w przyjaźni typu kolega-koleżanka itp. zdarza się tak, że gdy czegoś chcemy od koleżanki ta się najczęściej obraża i niespełnie naszej prośby czy zachcianki. A przecież w prawdziej przyjażni trzeba się uzupełniać i spełniac swoje prośby czy zachcianki wzajemnie, przecież po to jest przyjaźń by żyło się lepiej.             Moim zdaniem przyjażń z rodzicami jest czymś najpiękniejszym na świecie. Wiem to sama po swoim własnym przykładzie. Moja mama wie o wszytkich moich problemach i tajemnicach i nawet w środku nocy mogę ją iść budzić gdy tylko mi źle. Czasami wystarczy mi tylko jej przytulenie lub dobre słowo i odrazu jest mi lżej. Tak samo jest z tatą, gdy tylko czegoś potrzebuję zaraz mogę do niego iśc i bez wahania otrzymuje pomoc. Oczywiście wiem, że nie w każdej rodzinie jest to możliwe. W rodzinach, w których panuje patologia zazwyczaj brak jest jakichkolwiek normalnych stosunków między dzieckiem a rodzicem.             Uważam jednak, że w każdej normalnej rodzinie przyjażń między dzieckiem a rodzicem jest jaknajbardziej możliwa. Trzeba jednak pamiętać, że przyjażń wymaga wyrzeczeń i pilęgnacji obu stron, a nie tylko jednej.