Kiedy rano obudził się,w jaskini było bardzo zimno.... Przez dłuższą chwile zastanawiał sie co zrobić. Wstać czy może jednak zostać w łożeczku (oczywiscie mowa o kjakims wiewlkim kamieniu i kawalku jakegos materialu) bo tam było mu jednak jesce troche ciepło. Po dłuższym zastanowieniu postanowił jednak wstać i poszukać czegos do jedzenia. Wyszedł na zewnątrz i zaczął rozgłądać się za jakimś pożywieniem. Ale niestety nic ciekawego nie zauważył do okoła. Było mu zimno więc postanowł wrócić do swojej jaskiini. Usiadł na jakimś kamieniu i zaczął sie zastanawiać dlaczego jest on jedynym człowiekiem zyjącym dookoła Przecież skoro on sobie jakoś radzi to gdzieś powieniem byc ktos jeszcze. Może ten kto radzi sobie lepiej od niego, może wiecej potrafi. Zdecydował się ze opusci swoja jaskinie i zacznie poszukiwanie innych ludzi. Nasz jaskiniowiec wedrowal tak przez polowe dni po roznych gorkach i dolinach. Znalazl sobie po drodze jaies jedzenie i gdy juz nie mial sily dalej isc zauwazyl cos co wydalo mu sie nadzwyczaj ciekawe. Byl to malutki szalas na szczycie niewielkiej gory. I gdy tak sie tam wpatrywal zauwazyl, ze ktos sie tam rusza. Pomyslal sobie "zapewne tego szukalem". Zebral sie w sobie i ostatkiem sil wdrapal sie na szczyt niewielkiej gory. I tak jak myslal byli to inni ludzie. Ale jakie bylo jego zdziwienie gdy juz tam wszedl. Ci oto ludzie byli juz o wiele bardziej rozwinieci od niego. Mieli wszystko to co wtedy bylo im potrzebne do przezycia. Potrafili juz bardzo sprawnie polowac, mieli do tego odpowiednie narzedzia, a nasz jaskiniowiec pomyslal "jak ja sobie potrafilem przy nich radzic". Ludzie ci nie narzekali juz nawet z zimna. Posiadali ogien. Oczywiscie byli oni wielce zdziwieni tym, ze zobzcyli na wlasno oczy jescze jaskiniowca. Przygarneli go do siebie i stal sie on jednym z nich. Dolaczyl on do pierwszej cywilizacji jaka wlasnie powstawala. Mam nadzieje, ze takie cos sie przyda :))
