Zycie i twórczośc Stanisława Moniuszki

STANISŁAW MONIUSZKO to polski kompozytor, organista, dyrygent i pedagog. S. Moniuszko jest, oprócz  F. Chopina, najwybitniejszym kompozytorem polskim XIX wieku, głównym przedstawicielem stylu narodowego w Polsce, a przede wszystkim twórcą polskiej opery narodowej i pieśni. Urodził się  w 1819 r. w Ubielu, zmarł w 1872 r. w Warszawie. Pochodził z rodziny szlacheckiej osiadłej na Białorusi. Od najmłodszych lat wykazywał wielkie zamiłowanie do muzyki. Pierwszą nauczycielką gry na fortepianie była matka. Przejawiał też nieprzeciętne zdolności muzyczne i kiedy miał osiem lat rodziceprzenieśli się do Warszawy, aby zapewnić mu edukację muzyczną. W wieku 18 lat Moniuszko wyjechał do Berlina, gdzie studiował harmonię i kontrapunkt. Z tego okresu pochodzą też pierwsze jego kompozycje. W roku 1840, po ukończeniu studiów, osiadł na stałe w Wilnie, gdzie założył rodzinę. Zajmował tam stanowisko organisty w kościele Świętego Jana. W Wilnie skomponował wiele pieśni wydanych w zeszytach ( 1- 6, 1844 – 1859 ) jako „Śpiewniki domowe” ( z .7 –12 zostały wydane pośmiertnie w latach 1876 – 1910 ). Z ponad 300 pieśni solowych,  pisanych przez całe życie, najpopularniejsze to : „Dziad i baba”, „Pieśń wieczorna”, „O, matko moja”, „ Prząśniczka”. W roku 1846 Moniuszko przyjechał na krótko do Warszawy i powziął pomysł stworzenia opery, której akcja rozgrywałaby się w Polsce, a muzyka nawiązywałaby do muzycznych tradycjinarodowych. Tak narodziła się „Halka” - z librettem Włodzimierza Wolskiego, najpierw jako utwór dwuaktowy ( Wilno 1848 ), a następnie czteroaktowy, wystawiony  w Teatrze Wielkim w Warszawie ( 1858 ). Po entuzjastycznym przyjęciu opery kompozytor wyjechał do Weimaru, gdzie poznał Franciszka Liszta. Następnie odbył podróż do Paryża –   w tym mieście poznał Gioacchina Rossiniego. W roku 1858 przeniósł się na stałe do Warszawy. Tam otrzymał posadę dyrygenta opery. W latach 1864 – 1872 był profesorem Instytutu Muzycznego w Warszawie, gdzie wykładał harmonię i kontrapunkt. Zmarł na atak serca w Warszawie i pochowany został w Alei Zasłużonych na cmentarzu powązkowskim.   Twórczość S. Moniuszki to m.in.: opery – „Halka”; „ Hrabina”; „Verbum nobile”; „ Straszny dwór”; „ Paria”; „ Flis” operetki – „ Nocleg w Apeninach”; „ Nowy Don  Kichot”; „ Loteria”; „ Jawnuta” balety – „ Monte Christo”; „ Na kwaterunku”; „ Figle szatana’ ponad 300 pieśni – zebranych w 6 zeszytach  „Śpiewnikach domowych” – wydanych  za życia Moniuszki, oraz dalszych 6 zeszytów – wydanych po  śmierci. kantaty muzyka instrumentalna – uwertura fantastyczna „Bajka”; 2 kwartety smyczkowe; uwertury i tańce. utwory fortepianowe muzyka religijna – 6 mszy.   Pozdrawiam.

STANISŁAW MONIUSZKO URODZIŁ SIĘ W MAJĄTKU RODZINNYM W UBIELU NA BIAŁORUSI W 1819 R. W WIEKU 8 LAT WRAZ Z RODZINĄ PRZENIÓSŁ SIĘ DO WARSZAWY I ROZPOCZĄŁ NAUKĘ W SZKOLE PIJARÓW.POBIERAŁ RÓWNIEŻ LEKCJE GRY NA ORGANACH I FORTEPIANIE.PIERWSZE UTWORY MŁODEGO KOMPOZYTORA,A BYŁY TO GŁÓWNIE PIEŚNI POWSTAŁY GDY MIAŁ 16 LAT.ZACHĘCONY SUKCESEM TYCH UTWORÓW WYJECHAŁ NA STUDIA DO BERLINA.PO UKOŃCZENIU STUDIÓW ZAMIESZKAŁ W WILNIE GDZIE PEŁNIŁ FUNKCJE ORGANISTY I DYRYGENTA.SKOMPONOWAŁ PONAD 300 PIEŚNI,KTÓRE WYDAŁ POD WSPÓLNYM TYTUŁEM-"ŚPIEWNIKI DOMOWE".PO SUKCESIE JEGO PIERWSZEJ OPERY "HALKA" PRZENIÓSŁ SIĘ DO WARSZAWY,GDZIE OTRZYMAŁ STANOWISKO DYRYGENTA OPERY.TAM POWSTAŁY JEGO KOLEJNE OPERY ELIS,ARABINA,VERBUM NOBILE,STRASZNY DWÓR.ZMARŁ W WARSZAWIE W 1872 R.