Dulszczyzna – pojęcie wprowadzone do języka polskiego dzięki sukcesowi teatralnemu dramatu Moralność pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej. Dulszczyzna odnosi się do postawy będącej kwintesencją cech filistra i kołtuna. Jako cechy dulszczyzny wymienia się najczęściej — uważane za typowe dla mieszczaństwa — zakłamanie, obłudę i dbanie wyłącznie o pozory. Typowa opinia brzmi następująco: dulszczyzna to zespół cech i postaw charakteryzujących się dwulicowością, podwójną moralnością, z których jedna odkrywana jest tylko wobec siebie i najbliższych a druga, ukazywana wobec reszty ludzi i całego świata. Tę cechę charakteru posiadają na ogół ludzie niemający własnego zdania (bardzo często mimo legitymowania się formalnym wykształceniem), zaś w swoich działaniach kierujący się instynktem stadnym. Postawa jest naganna moralnie, choć — zwłaszcza w dzisiejszych czasach — dość szeroko rozpowszechniona we wszystkich grupach społecznych. Ciekawostkę stanowić może fakt, iż zdarzają się opinie krytyczno-literackie ukazujące pozytywy społeczne postępowania bohaterów dramatu Zapolskiej, czego prawdopodobnie sama autorka nie przewidziała. Wikipedia
Dulszczyzna przede wszyskim zasmuca. takie posatwy jak zakłamanie, obłuda i robienie wszystkiego na pokaz raczej nie śmiesza.
Dulszczyzna-śmieszy czy zasmuca?
Dulszczyzna-śmieszy czy zasmuca?...