Ludzkie życie jest tak bardzo ulotne.Zwykle nie myślimy o tym, nie czujemy tego, nie zdajemy sobie z tego sprawy. Tym bardziej, jeśli dotyczy to nas - ludzi młodych, zdrowych, żyjących tylko tu i teraz. I zwykle wydaje nam się, że nic się nie zmieni, bo przecież mam -naście lub -dzieścia lat i świat należy do mnie. A w tym świecie liczą się w zasadzie tylko pieniądze i sława; miłość, oddanie, czułość - to wartości, na które nie ma miejsca, bo świadczą o naszej słabości, bo nie ma na nie czasu, bo są nudne i pozornie niepotrzebne. A przecież życie ludzkie jest w kontekście stuleci lub tysiącleci, które już "przeżył" świat, jedynie małym, niewiele znaczącym okruszkiem. Ks. Jan Twardowski napisał tak pięknie w swoim wierszu "Spieszmy się kochać ludzi - tak szybko odchodzą ". To prawda. Nikt nie zna dnia ani godziny, gdy będzie musiał pożegnać na zawsze swą matkę czy ojca, gdy będzie zmuszony rozstać się na zawsze z najbliższym przyjacielem, kochankiem, z najdroższym dzieckiem. Musimy więc mówić o naszej miłości, musimy więc okazywać naszą czułość i oddanie dla drugiej osoby każdego dnia, by ich życie nie okazało się nagle zbyt krótkie na te słowa i czyny. Więc nie czekajmy, lecz codziennie "spieszmy się" mówić o uczuciach i okazywać miłość naszym bliźnim.
