przygotuj notatke na temat współpracy alliantów w czasie drugiej wojny światowej

Współpraca wywiadowcza między wywiadem polskim a wywiadami państw zachodnich. Miała miejsce jeszcze przed Drugą Wojną Światową. Polacy i Francuzi wymieniali się informacjami na temat działań niemieckiego wojska, jego ruchów i miejsc koncentracji. Wywiad francuski informował Polaków o ruchu wojsk niemieckich w połowie lipca 1939 roku. Poza ubogimi meldunkami z Francji. Oddział II we własnym zakresie ustalał w jakich kierunkach przesuwały się jednostki Wermachtu. Wszystkimi informacjami dzielono się z wywiadem Francji i Wielkiej Brytanii. Jednak pewne istotne wydarzenie rzuca cień na przedwojenną współpracę wywiadowczą. Jest nim fakt, iż pod koniec sierpnia 1939r. wywiad brytyjski znał treść zawartego między ZSRR i Niemcami paktu o nieagresji, wraz z tajnymi protokołami odnoszącymi się do podziału Polski. Anglia nie przekazała tych istotnych informacji polskiemu wywiadowi. Oddział II zdobył jedynie we własnym zakresie dane dotyczące możliwego zajęcia państw Bałtyckich przez ZSRR. Te informacje były niestety zbyt skromne by Polska mogła się właściwie przygotować do ataku, jaki miał nastąpić z obu stron. Na początku września 1939 roku, kontakty z wywiadem francuskim nawiązał mjr Tadeusz Szumowski- dowódca ekspozytury z Bernie. Udało mu się nawiązać współpracę z kpt. Henri Navarre- szefem wywiadu ofensywnego Francji na Niemcy. Francuzi nie mieli wówczas własnej ekspozytury w Szwajcarii. Dlatego współpraca z Polakami była im potrzebna. Zawarto umowę postanawiającą, że placówka Oddziału II w Bernie w zamian za materiały kontrwywiadu francuskiego, będzie wysyłać jego depesze do Paryża. Wcześniej współpracę z Francuzami podjęli kryptolodzy z Biura Szyfrów Oddziału II, pod dowództwem ppłk. Gwido Langera i mjr. Maksymiliana Ciężkiego. Po przegranej kampanii wrześniowej 1939r. Odział II ewakuował się do Rumuni, a następnie do Francji. Władze rządu polskiego miały swoją siedzibę w Paryżu. Na miejsce ekspozytury paryskiej utworzono Wydział Wywiadowczy, przeistoczony w listopadzie 1939r w Odział II Sztabu Głównego. Nawiązano współpracę z kierownictwem wywiadu francuskiego. Organizowano spotkania i konferencje przedstawicieli obydwu stron. Na tych spotkaniach dokonywano oceny niemieckich możliwości wojskowych. Polacy meldowali Francuzom o ruchach wojsk niemieckich na froncie zachodnim. Nie posiadano jeszcze informacji na temat stanu gospodarczego Rzeszy. Dlatego zadania jakie Odział II otrzymywał od Francuzów, polegały na prowadzeniu działań mających na celu poznanie aktualnego stanu marynarki i lotnictwa Niemiec. W tym celu powstały nowe placówki Odziału II w Belgradzie, Bukareszcie i Stambule. Kolejnym ważnym fragmentem współpracy Polsko-Francuskiej było wspólne łamanie kodów niemieckiej maszyny szyfrującej „Enigma”. Praca polskich kryptologów podlegała pod nadzór przedstawicieli wywiadu francuskiego i brytyjskiego. Francuzi byli w tej dziedzinie bardzo opóźnieni i bez pomocy polskich kryptologów nie poradzili by sobie. Od kwietnia 1940r. odczytywano z wyprzedzeniem większość depesz wysyłanych przez radiostacje niemieckie. Po wybuchu wojny niemiecko-francuskiej, zespół kryptologów kontynuował pracę aż do samego upadku Francji, po czym został ewakuowany do Anglii wraz z resztą instytucji polskich. Współpraca z Brytyjczykami miała miejsce jeszcze przed II Wojną Światową. Kiedy w 1939r. wybuchła wojna współpraca trwała nadal. Brytyjska Tajna Służba Wywiadowcza (Secret Intelligence Service- SIS) otrzymywała od Oddziału II, te same wiadomości co Francuzi. Za kontakty między Polakami a SIS, ze strony brytyjskiej odpowiadał kmdr. Wilfred Dunderdale. Po upadku Francji Polacy byli zmuszeni ewakuować się do Anglii. Polski rząd w Zjednoczonym Królestwie miał prawo posiadania i kierowania własnym niezależnym wywiadem, mającym własny system łączności radiowej, na posiadanie własnej bazy łączności i ośrodka szkoleniowego. Polskie siatki wywiadowcze jak i systemy łączności, były całkowicie niezależne od SIS, bardziej od innych wywiadów działających w Wielkiej Brytanii, za jej pozwoleniem. SIS dostarczał Odziałowi II pieniędzy i wsparcia technicznego. W zamian Polacy musieli udostępniać Brytyjczykom wszelkie zdobyte informacje. Wszelkie kontakty z wywiadem Francuskim miały zostać zerwane. Odział II i SIS działały razem w celu dalszego łamania kodu Enigmy. 30 sierpnia 1943r. kryptolodzy: Marian Rejewski i Henryk Zygalski dotarli do Anglii. Współpracowano także z wywiadem Stanów Zjednoczonych.. 10 Sierpnia 1941r podpisana została umowa o współpracy wywiadu Polskiego i Amerykańskiego. Współpraca miała polegać przede wszystkim na: wzajemnej wymianie dokumentów i informacji dotyczących terenów Europy, jak i wydarzeń poza Europą. Amerykanie mieli być informowani o wszelkiej działalności Niemiec na terenie obu Ameryk i wszystkich wiadomości na temat Ameryki, zdobytych w Europie. Ponadto oba wywiady zobowiązały się do wzajemnego udzielania sobie pomocy technicznej. Cała współpraca wywiadowcza Oddziału II z placówkami innych krajów, jest tematem bardzo rozbudowanym i trudnym. Poza wyżej wspomnianymi służbami, współpracowano jeszcze z wywiadami takich krajów jak: ZSRR, Finlandia, Szwecja, Dania, Belgia.

przygotuj notatke na temat współpracy alliantów w czasie drugiej wojny światowej?

przygotuj notatke na temat współpracy alliantów w czasie drugiej wojny światowej?...