PILNE !!!!!!! wypisz wady rycerza parsifala.

Parsifal miał same zalety, dlatego trudno było znależc jaką kolwiek wadę. Kierował się głownie zasadami: Bóg, honor, ojczyzna. Był zawsze oddany Bogu i w chwilach najróżniejszych pokus i wypadków zwracał się ku niemu i pogrążał w modlitwie. Zawsze kierował się honorem i był uczciwy w każdej sytuacji np.: chciał przeprosić i wytłumaczyć się Gaalahadowi za swoje zachowanie. Następną jego zaletą było to, że nigdy nie zdradził swej ojczyzny i swego władcy choćby miał za to przypłacić utratą życia. Przykładem tego może byćto, że z dumą przyznaje sie o pochodzeniu z dworu Króla Artura. Nigdy nie odmawiał pomocy słabszym a nawet zwierzętom takim jak lew. W kazdej sytuacji pamietał, szanował oraz pozostawał wierny swojej wybrance serca Blanszflor mimo wielu pokus. Rycerz Parsifal to wzór do naśladowania. Gdyby wszyscy rycerze uczący się w szkołach rycerskich brali za wzór Parsifala to niebyłoby złychrycerzy, a właściciele szkół mogliby być z nich dumni.   dostane naj?

tan rycerski w dużej mierze decydował o trwałosci państwa w dobie średniowiecza. Przyjmuje się fakt iż wzorowy średniowieczny rycerz powinien być dobrze urodzony, silny fizycznie, zdrowy, zdolny utrzymać odpowiedniego do walki konia, wyposażony w broń, zbroję, szyszak i tarczę. Jako wasal był zobowiązany stanąć na wezwanie pana. W czasie pokoju rycerz zajęty był zwykle doglądaniem swoich majątków, lub urokami życia dworskiego. Podtrzymywał swoją sprawność podczas ćwiczeń i turniejów oraz polowań na grubego zwierza. Motywacją do walki była dla niego troska o ojczyznę, wierność swojemu panu, a także (dla niektórych rycerzy przedewszystkim) chęć zdobywania łupów i przeżywania ryzykownych przygód. W zdominowanym przez teocentryzm czasie rycerz wlczył również po to, by zasłużyć na przychylność Boga-zmagał się więc ze wszelkim złem, był obrońcą pokrzywdzonych, a także występował wprost przeciwko poganom-nawracał przy pomocy miecza. W epoce średniowiecza były tysiące rycerzy. Dzięki literaturze możemy dobrze poznać rzywot, a także poszczególne ich postaci. Chciała bym jednak w tej pracy porównać tak dobrze nam znanych rycerzy- Zbyszka z Bogdańca (H. Sienkiewicz "Krzyżacy") z Parsifalem (Poszukiwanie Świętego Graala. Przygody pana parsifala.). Zbyszko z Bogdańca-główny bohater utworu H.Sienkiewicza "Krzyżacy"-jest ukazany w rozwoju od zapalczywego, naiwnego kilkunastolatka o dziecięcej urodzie do młodzieńca wkraczającego w wiek dojrzały, sprawnego rycerza spod Grunwaldu, który zakłada rodzinę i myśli perspektywicznie-o przedłużeniu rodu Gradów. Jako prosty chłopiec Zbyszko miał ambicję dorównania rycerzom. Przy pierwszej okazji ślubuje (rycerskim obyczajem) Danusi zdobycie pawich czubów i rzetelnie dotrzymuje słowa. Przy tym ujawnia swoją uczciwość-łatwo i szybko zachwyca się panną, miłuje ją, współczuje, pragnie pomścić jej krzywdę. Czasem zachowuje się jak sentymentalny kochanek, który podróżuje z tablicą informującą o gotowości do walki z każdym, kto nie uzna urody jego wybranki. Jest łatwowierny (kontakty z Sanderusem), gwałtowny w działaniu (atak na posła Lichtensteina), opiekuńczy wobec Danusi i -w inny sposób- wobec Maćka, któremu jest wdzięczny za wychowanie. Jest to więc bohater o złożonej charakterystyce, ukazany w rozwoju. Parsifal -jeden ze slawnych Rycerzy Okrągłego Stołu-jest pokazany jako dorosly, ale też i nie w pelni doświadczony rycerz, który wyrusza z Kamelotu na poszukiwanie Świętego Graala. Nie może znieść zrzucenia go z konia przez nieznajomego rycerza (dopóki nie dowiedzial się od pustelnicy, iż był to Galahad). Jest dobrym człowiekiem (pomoc lwu), spotyka się z szatanem (koń, którego dostał od niewiasty). Jak każdy rycerz jest gotów do walki. Pobożny i honorowy. Jednak Parsifal był bardziej "dorosły" od Zbyszka, który moim zdaniem zostal za wcześnie wprowadzony w "świat rycerski". Każdy czlowiek jest inny, każdy czlowiek ma swe zalety, a także i wady. Nie ma ludzi idealnych! Uważam, że Zbyszko jak i Parsifal byli godnymi rycerzami. Zawsze gotowi byli do walki z wrogiem, ale potykali sie w sposób godny, w otwartym, uczciwym pojedynku, zdobywając na pokonanych łupy, czasem jednak również ponosili porażki. "Bóg, honor, ojczyzna" do tej pory to motto towarzyszy żołnierzom, harcerzom, gdy kiedyś było one mottem rycerskim. Może gdyby z prawdziwego zdarzenia rycerstwo przetrwalo do dziś, świat byłby zupełnie inny... lepszy...?