Bohater "Dekalogu 1" jest wykładowcą uniwersyteckim samotnie wychowującym dziecko. Filmowy Ojciec jest zapamiętałym technokratą, który niezachwianie wierzy suchym analizom, matematycznym wyliczeniom i który w centrum swojego świata ustawia nowoczesny komputer określający jego postawę wobec świata. Pewnego dnia Paweł chce pojeździć na łyżwach na okolicznym zamarzniętym stawie. Ojciec z pomocą komputera skrupulatnie wylicza, że warstwa lodu jest już na tyle gruba, że jego syn może się bezpiecznie ślizgać. Jednak wbrew wszelkiej logice, wbrew prawom fizyki lód na jeziorze pęka... Krzysztof Kieślowski wraz z współscenarzystą Krzysztofem Piesiewiczem już w pierwszej części cyklu "Dekalog" dają próbkę swojego podejścia do katolickiego kodeksu moralnego. Umieszczając akcję we współczesności unikają upraszczania tematu i szukają drogi, aby uczynić motyw bałwochwalstwa aktualnym i wiarygodnym. "Dekalog 1" jest filmem o tajemnicy, o tym co nieuniknione. Jest też filmem o pysze ludzkiego racjonalizmu. Moralny pojedynek między głównym bohaterem i jego siostrą, która z ufnością oddaje się katolickiemu Bogu nie będzie miał zwycięzcy. Kieślowski bowiem pokazuje jedynie pewne sytuacje i prowokuje do pytań, nie dając na nie jednoznacznych, łatwych odpowiedzi.
