Do końca dni będzię więc tkwił w kręgu tej jedynej, nie dającej się niczym zastąpić namiętności. Do końca będzie też "sam z sobą" - samotny ze swą pamięcią, miłością, zemsta i rozpaczą. Wciąż będzie myślał tylko o Leili. Gdy nadejdą chwile tragicznych wspomnień, będzie mówił do zmarłej: "...Ciebie dotąd kocham, jak kochałem...". Po dokonaniu zbrodni nic o nim nie wiemy- co robi, gdzie jest- to właśnie charakterystyczne dla twórczości Byrona- bohater owiany tajemnicą. Spotykamy się z nim dopiero po sześciu latach w klasztorze. wygląda jak człowiek wewnętrznie wypalony, który żyje bo czuje i cierpi. Pod koniec życia spowiada się, niewiele jednak można wywnioskować z tej spowiedzi, pada tu tylko jedno zdanie, które w pełni wyraża to, co czuje: "...przyszedł dni obfite w rozkosz, lecz płodniejsze w bole"- teraz nikogo nie kocha, niczego nie nienawidzi, niczego nie żałuje. Przezywa stracone szczęście w żalu, w rozgoryczeniu. Umiera ze świadomością, że może tam, w innym świecie połączy się z Leilią. Po śmierci nikt nic o nim nie wie, skąd pochodził, kim był, co robił, jakie okoliczności życiowe ukształtowały ten szczególny charakter. "Umarł- nie doszedł nikt po jego zgonie Jak się nazywał, w jakiej świata stronie jego ojczyzna Tyle zostało po Giaurze podania I o Leili, którą on postradał I o Hassanie, któremu śmierć zadał." Giaur to typowy bohater bajroniczny, człowiek pełen rozpaczy, żalu, ale nadal o gwałtownym, czynnym charakterze. Jego postawa wyraża bunt przeciwko ogromnemu problemowi jakim jest miłość.
Napisz steszczenie dziejów Giaura pilne pomocy
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź