(ur. 14 stycznia 1770 w Warszawie, zm. 15 lipca 1861) – polski książę, mąż stanu, rosyjski minister spraw zagranicznych. Syn księcia gen. Adama Kazimierza Czartoryskiego Jako ochotnik wstąpił w 1792 do armii litewskiej i brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej. Zdobył Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari za udział w bitwie pod Grannem. Wraz z resztą armii litewskiej oskarżał władze i króla Stanisława Augusta Poniatowskiego o zdradę. Po wybuchu powstania listopadowego w nocy z 29 na 30 listopada książę Czartoryski wszedł w skład Rady Administracyjnej a 3 grudnia został prezesem Rządu Tymczasowego, a następnieRządu Narodowego do 15 sierpnia 1831. W początkowym okresie liczył na ugodę z caremMikołajem I, później zaś na interwencję dyplomatyczną państw zachodnich. Po upadku powstania udał się na emigrację. Za udział w powstaniu cesarz Mikołaj I Romanow skazał go na karę śmierciprzez ścięcie toporem. (Oczywieście go nie ścięli) Był także mecenasem literatury i sztuki. Był jednym ze współtwórców założonego w 1832 Towarzystwa Literackiego a od 1853 jego dożywotnim prezesem. Współtworzył także Stowarzyszenie Pomocy Naukowej oraz Bibliotekę Polską w Paryżu. kolorki gratis. heheXD
Pilne na jutro!!! Informacje i rysopis Adama Kazimierza Czartowskiego.
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź