TAJEMNICE BOLESNE I. Modlitwa w Ogrójcu Smutek niepojęty, tęskność i trwoga napełniły tam serce Jezusa. A przecie ten Jezus tęskność tylu tęsknych ukoił, kiedy z nich czarty wypędzał. A przecie ten Jezus zatrwożonych Apostołów tak dziwnie pokrzepił, kiedy rozkazał wiatrom i morzu i stało się uciszenie wielkie. A przecie ten Jezus tyle smutnych pocieszył, kiedy chorych uzdrawiał, a umarłych wyprowadzał z grobu (…). Ach, dla mnie to, dla mnie stał się Jezus tak słabym, aby słabość moją umocnić. Dla mnie się smuci smutkiem niepojętym, aby mi wieczne zapewnić wesele. Dla mnie cały w ucisku, aby zdjąć ze mnie ucisk niewoli szatana. Dla mnie klęczy w Ogrójcu (…), aby mnie z ziemi podźwignąć do nieba. II. Biczowanie Pana Jezusa Prawdziwy katolik, żyjący według prawa Bożego (…), jakież nieraz znosić musi przykrości za swoje życie i postępowanie! (…) Nie powinno to jednak nas zrażać (…). Te cierpienia, które Kościół katolicki przechodzi, które spadają i na jego wiernych i pobożnych wyznawców, są drogą królewską do nieba, gdzie one się zamienią w szczęście wieczne, jakiego świat nie zna i dać nie może (…). III. Cierniem ukoronowanie Na głowie Jezusa korona z cierni. Przez skórę, przez nerwy przedziera się aż do czaszki. Jakże Mu dokucza sromotnie! I tej korony nie zdejmie już Pan Jezus – nosić ją będzie do końca, umrze w niej na krzyżu (…). Z miłości dla Pana Jezusa przybranego w cierniową koronę postanawiam sobie odrzucać od siebie wszelką myśl nieczystą zaraz w pierwszej chwili (…). Postanawiam sobie unikać wszystkiego, co by złe myśli mogło sprowadzić do mojego serca. Dla dotrzymania tego postanowienia powtarzaj sobie te słowa Pisma Świętego: "Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądają". IV. Dźwiganie krzyża Pan Jezus dźwiga już krzyż na ramionach swoich, a dźwiga go (…) ochotnie. A nam pod krzyżem czemuż tak smutno – a niewygodnie? Pan Jezus z miłością tuli krzyż do siebie, a my narzekamy i gniewamy się na krzyże, na te utrapienia żywota. O drogi mój, ile razy kolce krzyża dotkną cię w tym życiu, wspomnij na Jezusa z krzyżem na ramionach. To ci ulgę przyniesie i napełni pociechą, że cierpisz nie sam, że cierpisz z Jezusem. V. Śmierć Jezusa na krzyżu O Jezu (…), jakże mogłem tak postąpić z Tobą, któryś mnie ponad miarę umiłował, a którego powinienem ukochać miłością nieskończoną, gdybym mógł nieskończenie miłować (…). Dałby Bóg, obyśmy w całym naszym życiu byli zajęci krzyżem Jezusa Chrystusa i powiększeniem Jego chwały. Prośmy zawsze o żal Matkę Bożą, tę Matkę Bolesną i Ucieczkę grzeszników.
