Reformy militarne w Prusach w polowie XIXw. Jak najwięcej a conajmniej 6...

Prusy Ewolucja ustroju państwa pruskiego: Pruski system absolutyzmu oświeconego i pań­stwa policyjnego poddany został gruntownym reformom, któ­rych celem było przeprowadzenie zmian ustroju społecznego dla zapobieżenia rewolucji oraz poprzez ukształtowanie, początkowo w ramach pro­wincji, a następnie całego kraju: pewnych form re­prezentacji dopuszczenie stanów do współuczestni­czenia w działalności ust. i kontroli administracji przyznania im uprawnień w za­kresie samorządu lokalnego i prowincjonalnego. Na­czelnym postulatem barona Steina, było bliższe zwią­zanie obywatela z państwem i włączenie go do udziału w życiu publicznym. Reformy nie doprowa­dziły do obalenia rządów osobistych monarchy i za­stąpienia ich ustrojem konstytucyjnym. Reakcyjny charakter polityki prowadzonej przez Hohenzollernów utrwalił się w wyniku upadku Napoleona, a przebieg wydarzeń po Kongresie Wiedeńskim i zawarciu Świętego Przy­mierza sprawił, że Prusy pozostały monarchią absolutną do roku 1848. Dopiero wydarzenia Wiosny Ludów zapoczątkują przekształcenie pań­stwa w monarchię konstytucyjną, a klęska poniesiona w I w.ś. oraz fala ruchów rewolucyjnych, które opanowały Rze­szę pod koniec roku 1918 (szczególnie tzw. rewolucja listopadowa), doprowadziły do abdykacji króla pru­skiego i cesarza w jednej osobie oraz narodzin pru­skiej demokracji parlamentarnej, funkcjonującej w ra­mach Weimarskiej Republiki. Mimo utraty prawnego statusu hegemona, Prusy pozostały najsilniejszym krajem federacyjnej republiki, która powstała w 1919r. Nowe zasady ustrojowe utrwaliła pruska konstytucja z 1920 r., proklamując Wolne Państwo Pruskie. Kres jego samodzielności spowoduje dopiero w ramach polityki tzw. ujednolicenia (Gleichschaltung) utrwalenie systemu totalitarnego przez narodowych socjalistów w dobie III Rzeszy.