Źródła historyczne i ich rodzaje -Źródłem historycznym są wszelkie trwałe ślady celowej działalności człowieka w warunkach społecznych -Czyli mówiąc prostym językiem cokolwiek, co mówi o historii -Chcąc wykorzystać prawidłowo informacje zawarte w źródle, badacz przeprowadza dwojaki rodzaj jego krytyki: zewnętrzną i wewnętrzną krytykę źródła. W krytyce zewnętrznej ustala się czas powstania, autorstwo i autentyczność źródła. W krytyce wewnętrznej poddaje się analizie jego treść i wiarygodność. -Podział źródeł na pisane i niepisane: Źródła niepisane: -Archeologiczne (wykopaliskowe): szczątki naczyń, uzbrojenia, przedmiotów codziennego użytku, szczątki ludzkie i zwierzęce -Obiekty architektoniczne: świątynie, pałace, zamki, dawne kamienice, gospodarstwa -Dzieła sztuki: obrazy, posągi, rzeźby, biżuteria itp. Źródła pisane: -Aktowe (dokumentacyjne; normatywne) są to źródła powstałe na użytek administracji, np.: notatki urzędowe, spisy inwentarza gospodarczego, protokoły, sprawozdania, skodyfikowane prawa, edykty -Epistolarne (listowe) jest to wszelkiego rodzaju korespondencja -Historiograficzne: kroniki, roczniki, spisane kazania, pamiętniki, wspomnienia -Hagiograficzne: żywoty świętych -Biograficzne: np. żywoty cesarzy, monarchów
