Moim zdaniem Syzyfowe prace są powieścią dokumentalną. Pierwszym argumentem potwierdzającym słuszność mego stwierdzenia jest to, iż w treści lektury zostały zawarte fragmenty dotyczące rusyfikacji. To co autor opisał w tym utworze działo się w rzeczywistości. Rzeczywiście w czasach zaborów nie wolno było posiadać polskich książek, uczy się w tym języku ani nawet rozmawiać. Przeszukiwano internaty a także stancje. Uczniom nieposłusznym wymierzano kary w postaci pozostawienia ich w tzw."kozie" na określony czas. Nie wolno było mówi po polsku, więc ludzie ograniczali się tylko do załatwiania spraw urzędowych, by nie używa języka rosyjskiego. Kolejnym argumentem jest to, iż dzieci buntowały się przeciwko wynarodowieniu polaków czyli rusyfikacji. Potajemnie czytały polskie książki i rozmawiali w tym języku. Wywoływały bunty i strajki przeciwko Rosjanom. Ostatnim argumentem jest to, że Stefan Żeromski pisał tę powieśc w czasach, w których sam żył. Opisywał zachowanie polskiej młodzieży. wiele fragmentów tego utworu dotyczy jego życia. Nie możemy tej książki nazwać autobiograficzną, ale to właśnie z niej dowiadujemy się bardzo wielu ciekawych rzeczy o poecie. Myślę, że tymi argumentami potwierdziłam słuszność mej tezy, iż Syzyfowe prace to powieść dokumentalna.
Syzyfowe prace -praca dokumentalna
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź