Romeo i Julia – chyba każdy z nas słyszał te imiona, ale czy mimo to dramat Szekspira nie jest tylko przestarzałą historią z XVI wieku? W tej rozprawce postaram się ocenić uniwersalność tego utworu. Jako pierwszy argument wymienię brak umiejscowienia wydarzeń w czasie. Wiemy tylko, że akcja całego dramatu w przybliżeniu trwa pięć dni. Moim zdaniem jest to ważna cecha tego dramatu, która sprawia, że historia tej zakochanej pary może być do dzisiaj tematem porównań i dyskusji. Następna istotna właściwość zapewniającą uniwersalność dziełu Szekspira to brak szczegółowego opisu bohaterów. Czytając „Romea i Julię” niewiele dowiadujemy się o wyglądzie postaci. Wiemy, że Julia ma około 14 lat, a Romeo jest przystojnym młodzieńcem. Biorąc to pod uwagę każdy z nas mógłby wcielić się w postać jednego z bohaterów. Ten artystyczny zabieg zastosowany przez autora ma także inną funkcję, zmusza on czytelnika do pobudzenia wyobraźni i większego zainteresowania dziełem. Kolejnym argumentem przemawiającym za ponadczasowością „Romea i Julii” jest tematyka utworu. Miłość jest tematem uniwersalnym, aktualnym w każdych czasach, począwszy od starożytności, przez średniowiecze aż do dzisiaj. Szekspir wybrał bardzo dobry temat, aby zająć czytelników, którzy zapoznając się z treścią dramatu przeżywają losy kochanków z Verony. Ostatnia cecha tego dzieła, która wpływa na jego uniwersalność to zawarta w nim problematyka. W tym utworze Szekspir przedstawił nienawiść między rodami Capuletów i Montekich, bezgraniczne poświęcenie w miłości Romea i Julii, którzy giną tragicznie, oraz konflikt pokoleń, jako brak porozumienia między dziećmi a rodzicami. Moim zdaniem są to problemy wciąż aktualne, nawet w dzisiejszych czasach. Uważam, że wszystkie wymienione przeze mnie cechy dramatu Szekspira pt. ”Romeo i Julia” przemawiają jednogłośnie za ponadczasowym charakterem utworu, który mimo upływu wielu lat nadal jest jedną z lektur szkolnych, niestety ciekawym tylko dla miłośników gatunku.
