Podmiot liryczny w wierszu "Lewa kieszeń" Kazimierza WIerzyńkiego przedstawia się jako mieszkańca współczesnego wówczas miasta, "szlifibruka", człowieka doceniającego uroki cywilizacji, szukającego szczęścia w życiu zabieganym, pełnym spraw do załatwienia. Miejskie tempo jest dla niego codziennością. Jako beztroski poeta- przechodzień, pragnie wtopić się w tłum, który poniesie go swoim biegiem i pozwoli zachwycić się pięknem cywilizacji. Pragnie miejskiej przeciętności stającą się poetyckim uniesieniem. Do czytelników zwraca się językiem prostym, potocznym, charakterystycznym dla mowy ulicznej. Nowoczesność i cuda techniki komunikacyjnej sprawiają, że podmiot liryczny czuje się "obywatelem globu". Wszystkie miejsca na świecie zdają się być łatwo dostępne, niczym na wyciągniecie ręki- zupełnie jak lewa kieszeń.
