Język polski (polszczyzna) należy wraz z językiem czeskim, słowackim, kaszubskim, dolnołużyckim, górnołużyckim oraz wymarłym połabskim do grupy języków zachodniosłowiańskich, stanowiących część rodziny języków indoeuropejskich. Ocenia się, że język polski jest językiem ojczystym około 44 milionów ludzi na świecie[2] (w literaturze naukowej można spotkać szacunki od 40[3] do 48 milionów[4]), mieszkańców Polski oraz Polaków zamieszkałych za granicą (Polonia).Alfabet polski jest oparty na alfabecie łacińskim i składa się obecnie z 32 liteęzyk polski wywodzi się z języka praindoeuropejskiego za pośrednictwem języka prasłowiańskiego. Ślady jego dziejów można odnaleźć w obocznościach. Współczesny język polski wywodzi się z dialektów używanych w Wielkopolsce i Małopolsce, w mniejszym stopniu na Mazowszu oraz na innych obszarach. Na język polski wpływały inne języki. Najważniejszymi z nich były: łaciński, niemiecki[5][6], czeski, białoruski i ukraiński (głównie za pośrednictwem gwar kresowych), turecki, francuski, włoski, rosyjski, jidysz. Obecnie obserwować można duży wpłyW związku z przesiedleniami ludności po drugiej wojnie światowej, rozwojem miast, wpływami kultury masowej (telewizja, prasa) oraz powszechnej oświacie prowadzonej w odmianie ogólnej, język polski coraz bardziej się ujednolica. Cechy gwar są o wiele słabiej widoczne u młodszych użytkowników języka. Nie dotyczy to wszystkich gwar – np. gwarom góralskim i śląskim jak na razie wyginięcie nie grozi, jednak większość Polaków mówi dziś polskim językiem ogólnonarodowym.w języka angielskiego na język polsk
