Pewnej nocy Robinson Cruzoe usłyszawszy przedziwny krzyk zza jednej z dziwnych skał, szybko zerwał się ze snu i zmierzył w stronę głosu. Zabrał ze soba ostry kij, który przygotował wcześniej w razie niebezpieczeństwa. Szedł ostrożnie, powoli, ale zdecydowanym krokiem. Było jeszcze ciemno, ale dziś spał na plaży, więc blask gwiazd i księżyca łatwo oświetlały mu drogę. Gdy dotarł już do skały, okazało się, że nic tu nie ma. Zrezygnowany odwrócił się i chciał już wracać do "łóżka", gdy ponownie usłyszał krzyk. Tym razem wydobywał się on z lasu. Cruzoe przez chwilę zawahał się, czy pójść tam, ale po krótkim namyśle, wykonując znak krzyża poszedł ku lasu. KRzyk się nasilał. Im był bliżej dżungli, tym był głośniejszy. Gdy nadepnął na głąź, która zaszeliściła, krzyk ucichł. Natmoiast rozległo się szelszczenie. Nagle ujrzał jakąś czarną, schyloną, szybko przemiszczającą się postać. (I to może być jakiś inny rozbitek, duch, albo ktokolwiek, kto chcesz, dalej sądzę, że sama/sam dasz radę napisać:)
