Niestety raczej 2-gie. a) Egipt - materiałami budowlanymi są: glina, ił nilowy, drewno i kamień; pierwotnie mieszkania Egipcjan to lepianki z gliny w kształcie kopulastym, później chata lepiona lub murowana z cegieł. Świątyniami najczęściej były grobowce możnych, które wznoszone były z kamienia ciosanego, bardzo starannie. Ściany gliniane, grubsze u dolu i cieńsze u góry. Okna jeśli w ogóle były dawano bardzo małe. b) Rzym - konstrukcja początkowo nie odbiega od etruskiej lub greckiej, jednak z czasem zaczyna być racjonalizowana. Stosowano (oprócz murów ceglanych) beton z okruchów kamienia lub cegły, zarobionych gęstą zaprawą wapienną. Wprowadzono i udoskonalono sklepienia: kolebkowe, krzyżowe, klasztorne. Kopuła półkulista pojawia się dopiero po wojnach punickich. Sklepienia wykonywane były z konstrukcji mieszanej; np. układając cegły lub ciosy na deskowaniu i nakładając na nie beton z lekkiego gruzu i wapna albo sklepiając pojedynczymi łękami i betonując przerwy między nimi. Co do pierwszej części wydaje mi się, że chodzi głównie o pokazanie trówymiarowości poprzez barwy czy perspektywę.
1)W jaki sposób Rzymianie przedstawiali głębię na płaskiej powierzchni obrazu,a jak robili to Egipcjanie?? 2)Nowe rozwiązania konstrukcyjne?
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź