Mity są to greckie opowieści o Bogach, herosach, mające podłoże religijne. Starożytni Grecy uważali ludzkie ciało za doskonałe, nieskazitelne, był to powód, dla którego utożsamiali je z wyglądem Bogów. Bogowie przybierali w mitach ludzkie ciała, także ludzkie zachowania były wzorem charakterów Bogów. Greccy bogowie odzwierciedlali ludzkie ideały. Bogowie nie byli również wolni od tych złych cech ludzkich. Dla przykładu przytoczę zemstę Hery na rodzie Priamów, kiedy to w Iliadzie Homera podszyła się ona pod przyjaciela Hektora, nakłaniając go do z góry przegranego pojedynku z Achillesem, któremu sprzyjali Bogowie. Innym przykładem jest prześladowanie Heraklesa przez Herę. Bogowie byli potężni, z czym wiązała się pycha i chciwość, nie rzadko dochodziło do sprzeczek i kłótni między nimi, byli zawistni, rywalizowali o pozycję, względy u Zeusa, tak jak w świecie ludzkim. Bogowie ingerowali w sprawy ludzkie, chcieli zachować kontrolę, władzę. Często, by upokorzyć innych zawierali między sobą zakłady, które bezpośrednio dotyczyły losu ludzi. Na Olimpie nie zabrakło także świadectwa jednego z najgorszych według mnie ludzkich nawyków – chciwości, ludzie byli zobowiązani składać dary dla bogów, jeżeli tego nie robili, czekała ich zemsta. Żądali oni prezentów i darów, by zaspokoić swoje żądania i potrzeby. Bogowie byli również niezwykle wrażliwi na obrazy, jako przykład przywołam tu dary, jakie Prometeusz złożył Zeusowi, kości okryte tłuszczem i mięsiwo przykryte skórą. Dzeus wybrał paczkę z tłuszczem i kośćmi. To upokorzenie go niezwykle rozgniewało i doprowadziło do potwornej kary dla tytana. Bogowie charakteryzowali się również dobrymi cechami, których było więcej, byli łaskawi, na przykład uwolnienie Eurypidy przez Hadesa. Byli dobroduszni, pomagali ludziom. Podsumowując, uważam, że Bogowie są podobni do ludzi, kochają, nienawidzą, mszczą się, sprzyjają, są okrutni i chciwi, a zarazem dobrzy i sprawiedliwi. Są przekupni, rzeczy materialne wpływały na ich decyzje. Na podstawie mitów można stwierdzić, że Bogowie pod względem etycznym byli na równi z ludźmi, nie różnili się zbytnio między sobą. Dochodząc do wniosku mogę stwierdzić, że w świecie greckim Bogowie nie mogli istnieć bez ludzi, a ludzie bez Bogów, myślę, że istnieje pomiędzy nimi silna, cielesna i duchowa więź.
