Te same gwiazdy wyszeptały wieczór jak zwierzenie. Latarnie wyszły z ciemnych bram na ulicę i w powietrzu cicho stanęły. Zmrok łagodnie przemienia przestrzenie. Ogrody opuściły swoje drzewa, szare domki znad rzeki spłynęły. W niskich brzegach śród olch płynie żal. Tylko horyzont uchyla nieba księżycem, i droga długo wiedzie we wspomnienie. I twoje dłonie sieją między nami dal. dodałam,żeby lukać ;p Wiersz Juliana Przybosia pt..,Wieczór" ma charakter miłosny. Należy zwrócić w wierszu na jego tematykę,w której autor puścił wodze fantazji. Dajesz ten cytat: `` Ogrody opuściły swoje drzewa, szare domki znad rzeki spłynęły.`` Wiersz ten ma również ukryte znaczenie,które nadaje mu niezywykły i ciekawy charakter. Przyboś zwraca tutaj uwagę na niektóre złe momenty w życiu miłosnym człowieka,które często sprawiają,że osoby zakochane oddalają sie od siebie. dajesz ten cytat: ``I twoje dłonie sieją między nami dal.`` mam nadzieję,że pomogłam :) liczę na naj I twoje dłonie sieją między nami dal.
analiza wiersza Juliana Przybosia pt: Wieczór prosze o pomoc
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź