Dla ojczyzny nie warto. Warto dla siebie i dla ludzi których kochamy. Warto być wierny sobie - choćby "miał spaść bezcenny kapitol ciała – głowa". Warto też poświęcać się dla innych. Bo to pomnaża dobro - także w nas. Ale jeśli pytasz o ten abstrakcyjny twór zwany ojczyzną, to nie radzę - wyjdziesz na idiotę tak jak nasi przodkowie. Jak pisał Poeta: oni wygrają. A jakiś nawiedzony staruch nazwie cię bydłem i powie żeś niegodzien orderu - bez względu na wielkość poświęcenia. Jeśli Ojczyzna jest źródłem dobra dla ludzi dla których pragniesz się poświęcać, to co innego. Ale współczesna Polska jest matką tylko dla ludzi którymi łatwiej gardzić niż ich kochać. Dlatego patriotyzm nigdy jeszcze nie był tak trudny.
