Wiersz o Jeseni. Pilne! Może być też proza;)

Liście klonowe ,łagodne jak ręce ,       głaszczą mnie po włosach -nic więcej ,       dotykają sukni ,ramion, szyi z lekka ,z lekka       jak mrugająca powieka --       mruga i nie wie o tym ...       Pachną  jesienią i słońcem ,i złotem ,       pachną i głaszczą ...nic więcej.