Fabuła utworu jest bardzo prosta– starsi państwo – pan Radost i pani Dobrójska, wpadli na doskonały pomysł – postanowili doprowadzić do małżeństwa bratanka Radosta - Gucia, z Anielą – córką Dobrójskiej. Jak się okazało, Gucio bardzo się na wsi nudził, był paniczem z miasta, nie mającym najmniejszego zamiaru na poważny związek z kobietą, a tym bardziej na ożenek. Nie miał jednak nic przeciw nic nie znaczącym flirtom. Aniela zaś była kobietą doskonałą, ucieleśnieniem tych cnót, które każda kobieta winna posiadać. Była poważna, miała czyste serce. Guciowi jednak wydała się wyjątkowo nudną osobą. Obok tej niezwykłej pary we fredrowskiej komedii znajdowali się także inni młodzi ludzie – Klara i Albin. Klara była osóbką bardzo sprytną, inteligentną. Albin zaś był w niej bez pamięci zakochany, całe dnie snuł się smutny po salonie, stając się odepchniętym kochankiem. Gucio nie chciał się żenić, co w efekcie zniweczyło małżeńskie plany starszej pary. Ale nie była to jedyna przeszkoda. Panny bowiem obiecały sobie, iż nigdy za mąż nie wyjdą, bowiem według nich cały męski ród jest nic nie wart. Nigdy także nie chciały zostać niewolnicami swych mężów. Intryga ta osiągnęła niezamierzony cel – Gustaw nie chciał Anieli za żonę, Klara nie chciała Albina, Albin bardzo chciał poślubić Klarę, Aniela zaś nie chciała się przyznać do miłości do Gucia. Radost jednak mimo to nie dawał za wygraną. Przeprowadził sprytną intrygę, co zmusiło niejako Gucia do kolejnego miłosnego podboju. W efekcie zaś pary połączyły się tak, jak życzył sobie tego Radost.
Napisz recenzje z filmu pt' Śluby Panieńskie" jak najszybciej !!
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź