Wyjaśnij na czym polegała baśniowość w Balladynie.

Dramat Słowackiego jest transpozycją legendy, nawiązuje do czasów mitycznych – rozgrywa się w prehistorii polskiej państwowości. Czerpie wiec obficie z ludowych podań i pieśni, zasadza się również na konwencji baśniowej. Ta ostatnia obecna jest w utworze przede wszystkim przez znaną wielu bohaterom ludową piosnkę o malinach, która na ich oczach staje się prawdą: Kirkor zjawia się w chacie wdowy dokładnie tak samo, jak książę w snutym na głos marzeniu matki, jego podobieństwo do bajkowego księcia skłania również Alinę do tego, by go pokochała. Potwierdzeniem istotnej roli baśni w organizowaniu fabuły utworu jest główna bohaterka – imię Balladyna jest utworzone od nazwy ludowego gatunku literackiego – ballady. Ponad fantastycznymi prawami baśni stoją jednak czynniki wyższe: są to wywodzące się z chrześcijańskiej teologii, pojęcia wolnej woli i opatrzności. Pierwszym z nich jest obdarzona Balladyna – to ona samodzielnie i dobrowolnie decyduje się na przestępstwo, a mając możliwość cofnięcia czasu nie decyduje się na wskrzeszenie Aliny. Opatrzność ujawnia się natomiast w spotykającej bohaterkę karze i w przeżywanych przez nią wyrzutach sumienia. W baśniowy świat krainy Lechitów interweniuje jeszcze jedna siła: są nią korzystające z pomocy piekła postaci fantastyczne. Czary Goplany i zabiegi Skierki wikłają losy bohaterów; stanowią wiec instytucję ograniczającą ich wolna wolę. Nie pełnia jednak funkcji fatum, przeznaczenia.