Pewien człowiek miał dwoch synów. Młodszy z nich poprosił ojca by ten dał mu należną częsc majątku, po czym udał się na wedrówkę. Początkowo synowi dostatnie się zyło lecz pieniądze szybko sie skonczyły. Natsał głód w kraju a on nie miał juz pieniedzy. Biedując zrozumiał, iż musi zacząc pracować. Zatrudnił się u jednego z rolników, a ten upokorzył go, każąc synowi bogatego pana paśc świnie. Po długim czasie spedzonym na polu oraz ogrmnym głodzie zatęsknił do domu ojca. Stwierdził, że nawet najmniejszy sługa u jego ojca ma co jeść i postanowił wrócić. Chciał się zatrudnic jako jeden z najemników, sądzac ze nie ma on prawa nazywać sie jego synem. Ojciec kiedy zauwazył ze przybywający pielgrzym to jego syn, kazał sługom przyniesc najlepsze szaty oraz pierścien na ręke. Nakazał równiez zabić utuczone ciele i wyprawić huczną ucztę. Starszy brat kiedy sie dowiedział na czyją cześć jest tak wielkie wesele obraził się na swiego ojca i nie chciał wejśc do srodka. Ten wyszedł do niego i tłumaczył mu, ze cieszy się z powrotu jego brata, poniewaz ten, który uchodził za zmarłego żyje i jest razem z nimi. Ta przypowieść nawiązuje do Boga Ojca, który cieszy się z każdego nawróconego grzesznika. Bóg nigdy nie odwróci się od potrzebujących. [myślałam, że mi łatwiej pójdzie xd musiałam sie troszke namęczyć ;p ale co tam masz i sie ciesz ^^]
Warstwa dosłowna tej przypowieści to nawiązanie do pracy na roli. Warstwa metaforyczna natomiast : siewca to ten który głosi słowo Boże, ziarno jest to słowo Boże, mądrość Najwyższego, gleba to ludzie, którzy w różny sposób przyjmują słowo Boże. Przypowieść ta poucza, by ludzie zgłębiali wiarę, bo bez niej życie traci sens. Uczy człowieka jak godnie żyć. Postaci które się pojawiają w przypowieściach, istnieją po to, by wyrazić nadrzędne prawdy moralne i religijne, taka ich kreacja nadaje utworowi charakter uniwersalny. Przypowieści wyrażają ponadczasowe wartości, obrazują ludzkie uczucia, obyczaje i życie codzienne, pokazują ludziom jak żyć, poprzez tworzenie wzorów postaw. Mają wartość ponadczasową i uniwersalną.
