Nieoczekiwana pochwała Nadszedł 19 października - dzień zmory mojej szkoły . Był to dzień wywiadówki . Wszystkie dzieci , zawsze wesołe i głośne niczym rozszalałe bawoły zamieniły się w smutne , rozżalone ,,sieroty' . Uczniowie byli cicho , zdążyli tylko wydusic z siebie ,,cześc' na powitanie . Nie wiediałam o co chodzi . Lecz szybko przypomniałam sobie , co będzie w naszej szkole o 16:00 - godzina męki ! Po kolejnym , nieudanym dniu w szkole , podczas którego zaliczyłam dwie oceny dostateczne , wygramoliłam się niechętnie z autobusu . Mama przywitała mnie , kiedy tylko ujrzała moją osobę w domu . Odpowiedziałam smutno tym samym . Wiedziałam dobrze co mnie czeka po spotkaniu z rodzicami , a mianowicie - kara . Minuty mijały nie miłosiernie . W końcu zegar wybił szesnastą , a moja uradowana mama wsiadła w samochód i pojechała do szkoły . Nie wiedziałam czym się zając - czego tylko dotknęłam , przypominało mi o tym , co robi teraz moja opiekunka życiowa . Była to zaś kobieta uwielbiająca dawac kary , nawet za lekkie wykroczenie ,,prawa' - jakie obowiązywało w naszym domu . Usiadłam więc na bujanym fotelu i zaczęłam głaskac mojego psa - Fifi . Doszła godzina siedemnasta , czyli przewidywany powrót mamy . Zamknęłam oczy i wstałam z fotela , udając się do pokoju . Po kilku minutach wruciła osoba , która zaraz pognębi mnie karą - mama ! Usiadła przy mnie i pochwaliła mnie ciepłymi słowami . Zdziwiłam się i nie wiedziałam co się dzieje . Ona zaś wytłumaczyła mi , że każdy popełnia błędy , również ona . Powiedziała , że robiła źle , obarczając mnie karami za oceny . Byłam w siódmym niebie ! Następnego dnia , kiedy tylko wstałam - przyniosła mi śniadanie do łóżka jeszcze raz przepraszając . Tak więc od dziś - jestem wolna od ocen w szkole ! Czując satysfakcję , że nie zostałam ukarana , podniosłam się w nauce , z czego mama była bardzo dumna . Pozdrawiam . Liczę na naj , ponieważ z deka się rozpisałam . ;)
