Galileusz był zwolennikiem heliocentrycznej budowy świata i teorii Mikołaja Kopernika. Galileusz pierwszy systematycznie stosował metodę doświadczalną w badaniu zjawisk przyrody. Od jego czasów wnioskowanie indukcyjne z doświadczeń – które nie jest niezawodne, lecz uprawdopodobniające – zastąpiło teleologię scholastyków jako przewodnią zasadę nauk przyrodniczych. Aleksander Wolszczan - polski astronom, odkrył pierwszą planetę poza Układem Słonecznym ( układ planetarny ). Dzisiaj takich układów planetarnych występujących poza Układem Słonecznym znamy ponad 20. Tycho Brahe - 11 listopada 1572 roku odkrył gwiazdę supernową w gwiazdozbiorze Kasjopei, która świeciła przez 16 miesięcy. Obserwacje nowej gwiazdy opisał w pracy De Nova Stella (O nowej gwieździe) w 1573. Zarówno to odkrycie, jak i liczne obserwacje komet, podważały średniowieczną tezę o niezmienności niebios. Opracował na podstawie własnych obserwacji kompletny katalog położeń wszystkich 977 gwiazd widocznych gołym okiem z szerokości geograficznej Danii. Izaak Newton - jako pierwszy wykazał, że te same prawa rządzą ruchem ciał na Ziemi jak i ruchem ciał niebieskich. Jego dociekania doprowadziły do rewolucji naukowej i przyjęcia teorii heliocentryzmu. Mikołaj Kopernik (1473-1543) w dziele " O obrotach sfer niebieskich " przedstawił teorię heliocentryczną. Oto jej założenia : - planety biegną ruchem jednostajnym po okręgach dookoła Słońca, - Ziemia jest jedną z planet i również obiega Słońce, - nieruchome Słońce znajduje się w środku wszechświata , - gwiazdy pozostają w spoczynku na zewnątrz tego układu, - rzeczywisty ruch wokół Ziemi wykonuje tylko Księżyc.
