Drodzy Państwo Kapulet! Na początku chciałbym zapytać o zdrowie drogich Państwa. Mam nadzieję, że jest jak najlepsze. Żywię również nadzieję, że nie pogorszy się po zapoznaniu się z treścią tego listu. Głównym tematem jest Państwa córka - Julia. Już od pierwszego wejrzenia zorientowałem się, że znalazłem swojego anioła. Jej uroda powaliła mnie a wdzięcznośc i płynność ruchów zdobyła me serce. Niegdy wcześniej nie spotkałem istoty równie doskonałej jak nieuchwytnej. A jednak los pozwolił mi na lepsze poznanie najdroższej Julii. Czas płynie nieubłaganie, ale Bóg dał mi go trochę bym mógł jeszcze mocniej pokochać Julię. Sądzę, że i ona jest rada z poznania mnie. Kocham ją i nawet moje pochodzenie nie jest w stanie rozdzielić i zniweczyć mojego uczucia. Jednakże wychowali mnie zacni i miłościwi ludzie i nauczyli mnie, że o rękę wybranki należy prosić rodziców. Drodzy Państwo Kapulet, moja proiśba może Wam się wydać śmieszna lub hańbiąca. Wypływa jednak ona z głębi mojego serca i jest silna niczym ocean. Prosze Państwa z całym uszanowaniem o rękę Waszej najdroższej, najukochańszej Julii. Chciałbym Państwa zapewnić o sile mojego u czucia i zagwarantować, że będzie Jej ze mną bardzo dobrze. Zaopiekuję się nią i będę kochał z całego serca. lecz Państwa zghoda jest w tej sprawie piorytetem. Uważam, że to małżeństwo miałoby również skutki ogólniejsze niż tylko szczęście moje i Julii. Nasze rodziny powiązałaby nierozerwalna więź i po tylu latach pogodzilibyśmy się. Byłoby to cudowne zdarzenie cieszące całą Weronę i samego Pana Boga. Z góry dziękuję za podjęcie decyzji. Mam nadzieję, że będzie ona korzystna przede wszystkim dla Państwa najdroższej córki a mojej umiłowanej Pani serca. Życzę zdrowia! Z wyrazami szacunku Romeo Monteki
