Już w wieku siedmiu lat, chłopca zabierano z rodzinnego domu i przenoszono go do państwowych baraków gdzie wraz z rówieśnikami szkolony był do lat trzydziestu. Prawie cały swój czas spędzał na ćwiczeniach fizycznych, polowaniu oraz ćwiczeniach z bronią. Chłopców umyślnie źle odżywiano, zmuszając ich w ten sposób do rozwijania umiejętności zdobywania pożywienia drogą kradzieży. W młodym wieku wypuszczano ich prawie nagich do dziczy gdzie musieli przeżyć jakiś okres czasu bez pomocy ludzi. Tak uczyli się zdobywania pożywienia poprzez polowanie. Jeśli przeżył i wrócił zostawał wojownikiem Sparty. Służba wojskowa obowiązywała do 60 roku zycia. W taki sposób przystosowywano młodego Spartiatę do walki w mrozach gdzie temperatura wynosi poniżej zeru stopni a także by nie odczuwał bólu i był tak zwaną "maszyną do zabijania"
