Opis wesela Boryny.

W Lipcu nadchodził wieczór, gdy weselnicy opuszczali dom wójta. Kolorowy pochód otwierała bezustannie grająca kapela, za nią szli drużbowie. Po drodze przyłączały się się do nich kolejne druhny. Przed chatami goszczono orszak wódką, śpiewano, zaproszano do środka. Wreście kapela doprowadziła gości do weselnego domu i zawróciła po pana młodego. Zagrali na ganku, Boryna zaraz wyszedł. Wygładał znakomicie, młodo i rześko. Poprowadzono go do Dominikowej, gdzie jeszcze strojono Jagnę. Matka podejmowała gości, w czym pomagali jej synowie. Zaproszeni zostali sami najbogatsi gospodarze. W końcu Jagna, w otoczeniu druhen, wyszła do narzeczonego. Była piękna i strojna. Żegnała się z rodzinnym domem, państwo młodzi odebrali błogosławieństwo. Towarzyszyły temu kolejne przyśpiewki, obrzędy. Pieszo ruszono do pobliskiego kościoła. Słońce już zachodziło. Ślub odbył się szybko, bo ksiądz śpieszył się do chorzego. Organista grał skoczen melodie. Po uroczystości wracali w nieładzie, całą szerokością drogi, znów śpiewając. Rozpoczęło się wesele. W izbie jedzono i pito, kłócono się, młodzi często wychodzili z chałupy. Przed świtem zaczęto przygotowania do tańców. Z początku niewielu było chętnych do zabawy, dziewczyny dla rozruszania zebranych organizowały różnie gry. Izba trzęsła się od śmiechu. W tym czasie kobiety przebierały pannę młodą. W dużej izbie bawiono się w Chodzi lis koło drogi, Przepióreczkę i Świnkę. Nieco później kobiety wyprowadziły Jagnę z komory. Gdy zdjęto jej z głowy białą płachtę, weselnikom ukazał się małżeński czepiec. Orkiestra zagrała Chmiela. Ruszonaw tany. Hulano tak, że dom dygotał w posadach. Potem przyszła kolej na następne ceremonie. Na koniec kobiety zaczęły, zgodnie ze zwyczajem, na czepiec. Rzucano nawet złote pieniądze i srebne ruble. Szczególnie ta hojność wzruszyła Dominikową, która z jeszcze większą ochotą zapraszała gości do picia, jedzenia. W izbie zapanował jazgot, przekrzykiwania, ludzie byli już mocno pijani. Zabawa sięgała zenitu. Dumny z żony Boryna wciąż śledził oczami za Jagną. Niespodziewanie porwał ją do oberka. Tańczył z pasją, trzaskał podkutymi butami, wywijał skomplikowane figury. Tańczyli wszyscy: mazury, krakowiaki, obertasy. Przyśpiewki, wrzaki podochoconych gości, głośną muzykę słyszano w całej wsi. Zamień kolumny!

Opis wesela Boryny i Jagny w Chlopach!!!

Opis wesela Boryny i Jagny w Chlopach!!!...

Różne ujęcia motywu wesela i jego funkcje w literaturze

Wesele, jak mówi nam słownik, to uroczystość na cześć nowożeńców, połączona z przyjęciem, czasem z tańcami i to właśnie motyw wesela będzie tematem mojej ustnej prezentacji maturalnej. Tradycja wesela sięga już czasów Antyku i zna...

Stefan Żeromski kandydował wraz z Władysławem Reymontem do literackiej nagrody Nobla w 1924 roku. Otrzymał ją autor "Chłopów". Czy Twoim zdaniem słusznie?

Literacka Nagroda Nobla jest przyznawana od 1901 roku przez Szwedzką Akademię. Jest to największa, najbardziej prestiżowa nagroda, o zdobyciu której marzą pisarze i poeci na całym świecie. Daje ona sławę i pieniądze. Jest ukoronowaniem tr...

„Chłopi” Reymonta jako epopeja wsi.

"Chłopi" spełniają wiele cech gatunku literackiego, jakim jest epopeja. Są utworem realistycznym, panoramicznym obrazem wsi na przełomie wieków. Bohaterem zbiorowym jest chłopska społeczność ukazana na szerokim tle obyczajowym, w...

Na podstawie podanego fragmentu „Chłopów” Władysława Reymonta rozważ jak narracja służy eksponowaniu przeżyć i mentalności ludowego bohatera.

Narrator. Któż jak nie on wprowadza czytelnika w świat stworzony przez autora? Kto wie więcej o wydarzeniach lub przeżyciach wewnętrznych bohaterów? Autor narratorem może uczynić każdą z postaci jak również pozostawić go jako wszechwie...