Grzyby symbiotyczne współżyją z innymi organizmami na zasadzie obustronnej korzyści. Helotyzm, np. w poroście grzyb daje atotroficznemu partnerowi (np. zielenicy) schronienie i dostarcza mu związków mineralnych. W zamian pobiera od niego związki organiczne (powstałe w procesie fotosyntezy). Dodatkowo grzyb ogranicza wzrost swojego partnera i uniemożliwia mu rozmnażanie płciowe. Stąd nazwa współżycia pochodząca od greckiego wyrażenia "niewolnik" ("heliotes"). Mikoryza, czyli współżycie grzybów z korzeniami roślin (np. dąb z truflem, borowik z sosną). Grzyb pomaga roślinie w pobieraniu wody i związków mineralnych z gleby sam pobiera od niej związki organiczne. Mikoryza zewnętrzna (ektotroficzna) polega na wniknięciu strzępek grzyba pomiędzy komórki korzenia. Strzępki te oplatają końcówki korzeni tworząc mufkę, wówczas zanikają włośniki (zastępują je strzępki grzyba), a korzenie przestają rosnąć. Ten rodzaj mikoryzy występuje głównie u drzew (np. dąb z borowikami). Mikoryza wewnętrzna (endotroficzna) polega na wniknięciu strzępek grzyba do wnętrza komórek korzeni. Strzępki nie zmieniają wówczas wyglądu korzeni i nie ograniczają ich wzrostu. Ten rodzaj mikoryzy występuje u roślin zielnych i krzewinek (np. wrzos z maślakiem).
Uzupełnij schematy dotyczące współżycia grzybów z innymi organizmami . woda
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź