Biblijne Stworzenie Świata ; Dzień pierwszy – Stworzenie światła i oddzielenie go od ciemności. Dzień drugi – Stworzenie sklepienia niebieskiego oddzielającego wody górne od dolnych. Dzień trzeci – Stworzenie lądu i roślinności. Dzień czwarty – Stworzenie Słońca, Księżyca i gwiazd. Dzień piąty – Stworzenie zwierząt wodnych i latających. Dzień szósty – Stworzenie zwierząt lądowych i człowieka. Dzień siódmy - Liczenie tego dnia do aktu stworzenia uzależnione jest od używanych tekstów biblijnych. Tłumaczenia opierające się na Septuagincie (zwłaszcza katolickie) ten dzień traktują wyłącznie jako dzień odpoczynku uznając Dzień szósty jako ostatni. W pozostałych tłumaczeniach opartych na tekstach masoreckich Dzień siódmy jest dniem ukończenia dzieła stworzenia przez Boga. Wg. Mitologi Greckeij ; W/g mitów greckich świat zrodził się z Chaosu. Wyłoniła się z niego pierwsza para bogów: Uranos (niebo) i Gaja (ziemia). Jako ich potomstwo pojawiły się wielkie rody potężnych tytanów, później cyklopów i sturękich. Były to jednak potwory straszne i odrażające, że przerażony ojciec strącił je do otchłani Tartaru na wieczne potępienie. Gaja słysząc jęki swych dzieci postanowia zgładzić męża. Pomógł jej w tym najmłodszy syn, tytan Kronos, który zranił go sierpem i strącił z tronu. Z krwi Uranosa zrodziły się 3 okrutne boginie zemsty – ERYNIE. Wraz z bogami wyłoniła się z Chaosu ziemia. Wadzę nad nią sprawował Kronos ze swą siostrą i zoną REA. Były to surowe rządy. Pomny klątwy ojca(przepowiedziae i jemu władzę odbierze potomek) połykal swe dzieci zaraz po ich narodzinach. Rea przechytrzyła go jednak i po narodzinach szóstegodziecka ukryła je (Kronos połknął owinięty w pieluchy kamień ). Z ocalonym synem ZEUSEM zesza na ziemię, gdzie wychowały go nimfy górskie, a wykarmiła koza, AMALETA. Gdy ZEUS dorósł stanął do walki z ojcem. Podane ę Kronos wyrzucił z siebie połknięte wcześniej dzieci: HADESA< POSEJDONA< DEMETER< HESTIE. Po d10-ciu latach wojny Zeus wygrał, uwalniając z Tartary cyklopów i sturękich. PROMETUSZ JAKO TWÓRCA I OPIEKUN CZLOWIEKA –POJĘCIE PROMETEIZMU est jedną z największych postaci mitologicznych, wielkim dobroczyńcą ludzkości, której ofiarował wiedzę i umiejętności, oraz potrafił za nią cierpieć. Ulepił człowieka z gliny zmieszanej z łzami, a dusz da mu z iskier skradzionych z rydwanu sońca. Ludzie ci byli słabi, niezaradni. Chcąc im pomóc nauczył ich używać ognia (Skradzionego bogom) i przekazał część swojej wiedzy. To jednak nie spodobalo się Zeusowi więc kazał Hefajstosowi stworzyć piękną kobietę, Pandorę (puszka Pandory-symbol nieszczęścia i choroby). Za swoją miłość do ludzi, nauki jakich udzielił im oraz za zniewagę Zeusa(podsunął mu w ofierze najgorsz części ofiarnego wołu) Prometeusz okrutnie cierpiał. Przykuty do skaly w Kaukazie, został skazany na wielką samotność i ból(każdego dnia przylatywał orzeł by wyszarpywać mu odrastającą wątrobę Prometeizm – postawa poświęcenia dla ludzkości oraz buntu jednostki przeciw władzy.
Napisz w punktach różnicę między Biblijnym opisem stworzenia świata a stworzeniem świata wg. mitologii greckiej.
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź