Obudziłam się. Zewsząt otaczały mnie chmury. Przede mną znajdowała się wyspa. Nagle poczułam powiew wiatru który nasilał się z każdą chwilą. Obróciłam się. Stała za mną postać mężczyzny w szatach uszytych z jakiegoś nieznanego mi materiału który wyglądał jakby był zrobiony z samych chmur. -Witaj na Eolji, moja droga. Jestem ol, syn Posedona i władca tej wyspy. Byłam tak zszokowana że nie mogłam znaleźć słów które mogłabym wypowiedzieć. Eol minął mnie i podążył wgłąb wyspy. Po chwili uniósł się w powietrze. Poczułam ż także zaczynam się unosić. Podążyłam za nim. Oprowadził mnie po swoim królestwie. Na wyspie roiło się od niedużych tornad, miescami padały krople deszczu. Eol pokazał mi jak tworzy wir na morzu i tornada. Na nieduzym wzniesieniu stał pałac. Trudno powiedzieć jaki był materiał budowy, ponieważ był on spowity dymem. Wlecieliśmy do środka. Ujrzałam tron zrobiony chyba ze szkła, unosił się na chmurach w sali. -Jak ci się podoba moje królestwo?- zapytał mnie. -Piękne. Nigdy nie wyobrażałam sobie czegoś równie wspaniałego. -To dobrze, ale teraz musisz już wracać.- odpowiedział bóg wiatru. Z tego wszystkiego straciłam poczucie czasu. Znowu ogarnęło mnie senne uczucie i nim cokolwiek zrobiłam wszystko zniknęło. Obudziłam się w swoim łóżku, zawiedziona że to był tylko sen. Mam nadzieję że myślami będę mogła wracać do tych niebiańskich krain.
