Postawa Gustawa jest pełna pychy. Anioł Stróż robi wszystko, by nie doprowadzić do jego ostatecznego upadku, co jednak jest trudne. Stoi nad śpiącym i robi mu wyrzuty spowodowane zachowaniem bohatera. Pełny on jest złych, mętnych myśli, prowadzi hulaszcze życie, jest niepomny na wszelkie napomnienia i oskarżenia. Gdy Anioł we śnie zabiera go do krain niebiańskich, więzień bierze śpiewy anielskie za pijackie okrzyki. Gdy budzi się, zastanawia się nad tym, czym jest sen. Postaci aniołów i diabłów mają ukazać walkę o duszę bohatera i obrazują, jak bardzo ważny jest jeden człowiek, skoro na każdą jego myśl wyczekują dobre i złe duchy. Bohater toczy ze sobą walkę wewnętrzną (psychomachia). Demony chcą go porwać do piekła, ale anioły walczą o jego zbawienie. Bohater nie zdaje sobie z tego sprawy. Zmiana imienia oznacza zmianę roli i funkcji społecznej. Z romantycznego kochanka przeistacza się w kochanka ojczyzny. Również imię, które wybiera jest znaczące (cor to po łacinie serce). Ma się on teraz kierować sercem, by objąć nim miliony i umiłować całą ojczyznę.
