Charakterystyka i ocena postaci Adolfa Hitlera, Stalina lub Mussoliniego.   Bardzo prosze. dam n@j

JÓZEF STALIN Urodził się w 1879 roku. Z pochodzenia Gruzin. W rzeczywistości nazywał się Dżugaszwili Josif Wissarionowicz. W 1898 roku rozpoczął swą karierę polityczną jako członek SDPRR. Stalin szybko piął się po szczeblach władzy. W 1905 roku brał udział w rewolucji. W 1912 przeniósł się do KC SDPRR(b). Po rewolucji październikowej w 1917 roku został sekretarzem generalnym RKP9(b). Stalin sięgał po władzę coraz wyżej. Dzięki swym znajomością przejął dowództwo nad jedną z armii na wojnie polsko-bolszewickiej. Po nieudanej wojnie kontował swą karierę w partii. W walce o sukcesję po Leninie wykazał się umiejętnościami taktycznymi i brakiem skrupułów, eliminując kolejno rywali: Trockiego, Zinowjewa, Kamieniewa, Bucharina i Rykowa. Na drodze do jedynowładztwa nie cofnął się przed zabójstwem S. Kirowa, gdy ten na XVII Zjeździe pokonał go w sfałszowanym później głosowaniu. Następnie - przed wymordowaniem całej elity partyjnej podczas wielkiej czystki pod koniec lat 30. Mimo pochodzenia gruzińskiego był szowinistą i imperialistą wielkoruskim, twórcą niespotykanego w dziejach kultu własnej osoby. Podporządkował sobie całą politykę przygotowaniom do konfliktu światowego, czemu służyła zarówno przebudowa gospodarki i stosunków społecznych, system terroru wewnętrznego jak i wszędobylska propaganda. W dziedzinie gospodarki bezwzględnie prowadził kolektywizację rolnictwa. Stalin patronował kolektywizacji rolnictwa, industrializacji kraju, wielkim czystkom politycznym, represjom wobec własnego społeczeństwa i narodów uzależnionych oraz systemowi gułagów; odpowiedzialny za fizyczne wyniszczenie opozycji wewnętrznej, zagładę własnej kadry oficerskiej w przededniu wojny z Hitlerem, zamordowanie polskich jeńców wojennych. Dalsza ,,kariera” Stalina była oparta na powiększaniu ZSRR o inne państwa. Najpierw zajął połowę polski w 1939 roku. Później w latach 1939-1941 nakazał wojskom wkroczyć do Litwy, Łotwy i Estonii, a następnie wydał rozkaz zaatakowania Finlandii. Po dużych stratach ZSRR zajęło tylko cześć Finlandii. Jednak Stalin nie cenił swoich żołnierzy. Uważał że ma ich bardzo dużo(Armia czerwona liczyła ok. 5(milionów żołnierzy) i że tylko głupie mógłby porwać się na tak ogromną armię. Jak bardzo się pomylił mogą wskazywać straty, jakie ponosiła liczna lecz niewyszkolona Armia Czerwona w konfrontacji z niemieckim Wehrmachtem. Lekceważenie meldunków wywiadu o przygotowaniach Niemiec do wojny kosztowało ZSRR bardzo dużą daninę krwi. Jednak Stalin podczas wojny ujawnił swój talent wojskowy i przejął dowodzenie jako Ludowy Komisarz Obrony w 1941 roku. Stalin oprócz talentu militarnego posiadał też bardzo duży talent dyplomatyczny. Ujawnił to już podczas sojuszu z Niemcami(pakt Ribbentop-Mołotow) Jednak prawdziwy talent do negocjacji Stalin ujawnił w trakcie wojny. na spotkaniach Wielkiej Trójki z Rooseveltem i Churchillem potrafił przeforsować swoje interesy; na konferencjach w Teheranie, Jałcie i Poczdamie wywarł decydujący wpływ na ich postanowienia, co nadało powojenny kształt podzielonej Europie i ugruntowało mocarstwową pozycję Związku Radzieckiego na kolejne dziesięciolecia. Stalin był okrutnym człowiekiem. Nie liczył się z życiem swych przyjaciół, nie mówiąc już o chłopach, dowódcach, żołnierzach.... Na siłę próbował wpoić ludności ZSRR radykalne odmiany komunizmu. Każdy przejaw buntu był krwawo tłumiony przez WCzEKĘ lub przez Armię Czerwoną. Tak krwawo aby inni nie odważyli się sprzeciwić wodzowi. Doprowadziło to do tego iż syn potrafił wydać NKWD własnego ojca, lub własną matkę. Stalin był też nadzwyczajnym strategiem, i doskonałym dyplomata i w 1945 roku nadał sobie tytuł Generalissimusa. ADOLF HITLER 20 kwietnia 1889 r., urodził się Adolf Hitler, w austriackim miasteczku Braunau.. Adolf ukończył szkołę podstawową w Lambach, a następnie szkołę średnią w Steyer. Rodziców stracił wcześnie. Młody Hitler wykazywał zdolności plastyczne i zamierzał swe życie poświęcić sztuce, jednak dwukrotne próby zdania egzaminów do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu nie powiodły się. Hitler pozostał w Wiedniu utrzymując się z dorywczych prac. W 1912 r., przeniósł się do Monachium, gdzie żył w nędzy utrzymując się ze sprzedaży widokówek i obrazków. Po wybuchu I wojny światowej , 16 sierpnia 1914 r., zgłosił się ochotniczo do Bawarskiego Pułku Piechoty. Na froncie miał opinię odważnego i dobrego żołnierza. Był dwukrotnie ranny i sześciokrotnie odznaczany(w tym dwukrotnie Krzyżem Żelaznym I i II klasy. Powrócił z wojny w stopniu kaprala i podjął pracę jako agent Reichswery. W tym charakterze, we wrześniu 1919 roku znalazł się na zebraniu maleńkiej powstałej w styczniu 1919 r., partii Deutsche Arbeiterpartei, odbywającym się w salce piwiarni „Sterneckerbrau” w Monachium. Ludzie , których tam spotkał prezentowali poglądy będące pomieszaniem socjalizmu, nacjonalizmu i antysemityzmu, co bardzo odpowiadało Hitlerowi. Kilka dni później otrzymał zaproszenie na następne spotkanie, odbywające się w piwiarni „Altes Rosenbad” i został przyjęty do tej organizacji. Wkrótce przekształcił tę niewielką organizację w Nationalsozialistiche Deutsche Arbeiterpartei, w skrócie NSDAP. W sali piwiarni „Hofbrauhaus” w Monachium Hitler przedstawił dwudziestopięciopunktowy plan , który przewidywał min. : zerwanie traktatu wersalskiego, stworzenie armii narodowej, wydalenie cudzoziemców, opiekę socjalną państwo. Program szybko zyskiwał zwolenników w tym szefa policji miejskiej Pohnera i Wilhelma Fricka, późniejszego ministra spraw zagranicznych Rzeszy. W lipcu 1921 r., gdy Hitler został przywódcą NSDAP liczyła już trzy tysiące członków i tworzyła odziały które miały ochraniać zebrania partyjne - Sturmabteilungen(SA). 8 i 9 listopada 1923r., Hitler wykorzystując te oddziały podjął w Monachium nieudaną próbę zamachu stanu, za co 31 marca 1924 roku skazano go na 5 lat pozbawienia wolności. W więzieniu w Landsbergu napisał książkę Mein Kampf, w której przedstawił program niemieckiej dominacji w Europie. Już 20 grudnia 1924 roku zwolniono go z więzienia , ale zakazano publicznych wystąpień.. W październiku 1928 roku poznał siedemnastoletnią pomocnicę fotografa Ewę Braun i ona stała się jego towarzyszką życia. Hitler wykorzystywał czas po wyjściu z więzienia na rozbudowę terenowych oddziałów partii, która w lutym 1925 roku odzyskała prawo legalnej działalności i w wyborach w maju 1928 roku zdobyła 12 miejsc w parlamencie. Dwa lata później NSDAP poparło 6 mln wyborców co dało jej 107 mandatów, a w warunkach ostrego kryzysu gospodarczego i poczucia upokorzenia postanowieniami traktatu wersalskiego, program NSDAP wciąż zyskiwał nowych zwolenników. Byli wśród nich przemysłowcy i wyżsi dowódcy wojskowi. W 1932 roku Hitler wysunął swą kandydaturę na prezydenta i uzyskał w wyborach 36,8% głosów. Jego popularność wzrosła w okresie kryzysu politycznego, gdy szybko upadały kolejne rządy. 30 stycznia 1933 roku Hitler zostaje kanclerzem i wciągu 5 miesięcy wykorzystując prowokację-podpalenie Reichstagu 28 lutego 1933 roku i słabości konstytucji niemieckiej - artykuł 48 dający kanclerzowi prawo wydawania dekretów, by zniszczyć niemiecką demokrację. Tworzył podstawy państwa totalitarnego, wydając 28 lutego 1938 roku dekret O ochronie Narodu i Państwa oraz ustawę z 23 marca 1933 roku – O uprawnieniach. Wkrótce pozbył się najpotężniejszego wroga – szefa S.A. Ernesta Rhma. Rhm dowodził siłą liczącą ok. 1 mln uzbrojonych ludzi i ok. 3,5 mln rezerwistów. W nocy 30 czerwca 1934 roku Rhm i jego najbliżsi współpracownicy zostali wymordowani(„noc długich noży”). W sierpniu 1934 roku po śmierci Paula Hindenburga, Hitler objął urząd prezydencki, co w połączeniu z urzędem kanclerza dawało mu nieograniczoną władzę dyktatora. Bardzo szybko przy współpracy Rudolfa Hessa, Heinricha Himmlera i Hermana Gringa utworzył aparat terroru i prześladowania przeciwników politycznych. W marcu 1933 roku, a więc dwa miesiące po przejęciu władzy utworzył pierwszy obóz koncentracyjny. Hitler konsekwentnie zmierzał do realizacji głównego celu: stworzenia przestrzeni życiowej dla narodu niemieckiego. W jego planach miał on liczyć 250 mln ludzi. W marcu odrzucił „dyktat wersalski” - jak określał traktat wersalski. Odrzucił też wszelkie ograniczenia dotyczące rozwoju niemieckich sił zbrojnych. W 1938 utworzył Oberkommando der Wehrmacht – Naczelne Dowództwo Sił Zbrojnych. Podlegało ono jemu jako naczelnemu dowódcy. Przekonany o słabości mocarstw zachodnich, przystąpił do realizowania polityki ekspansji. W 1938 roku niemieckie siły zbrojne przystąpiły do planu „Otto”. Wkroczyły one do Austrii. Hitler zagarnął ten kraj dokonując przyłączenie go Rzeszy(tzw. Anschluss). W 1938 roku dzięki polityce ustępstw wobec Hitlera, która stosował wobec Niemiec Neville Chamberlain, zostaje przyłączony tzw. Sudetland. W marcu 1938 łamiąc postanowienia traktatu monachijskiego Wehrmacht zajmuje całą Czechosłowację. 3 kwietnia Hitler wydaje rozkaz przygotowania planów podboju Polski. W czasie wojny Hitler wykazał się niezmiernym talentem do strategii. Świadczą o tym inwestycje w nowoczesne rodzaje broni takie jak np. komandosi. Potrafił też wykorzystać słabe strony przeciwnika(Ardeny). Jednak Hitler popełniał tez wiele błędów strategicznych. Niedoceniał roli Afriyka Korps, które pozostawione bez zaopatrzenia musiały się wycofać. Kazał też podporządkować sobie wydawanie rozkazów co późniejszym czasie zaważyło na przebiegu wojny. Po bitwy o Anglię Niemcy zaczęli ponosić porażki. Po zamachach na swoje życie Hitler już nigdy nie powrócił do stanu swej największej sprawności umysłu. W bunkrze, okrążony przez wojska radzieckie Hitler popełnił samobójstwo wcześniej biorąc za żonę Ewę Braun. Hitler doprowadził swymi poczynaniami do ogromnego wyniszczenia Europy. Z jego pośrednich lub bezpośrednich rozkazów i ich skutków zginęło ok. 50 milionów ludzi. Hitler potrafił też ,,postawić na nogi” znokautowaną Traktatem Wersalskim niemiecką gospodarkę, odbudować Wehrmacht i Kreigsmarine oraz Luftwaffe. Był wyśmienitym politykiem i strategiem jego największy przeciwnik – Stalin nazwał go ,,Chytrym lisem”.