Sharakteryzuj postawę szlachecką w czasie potopu szweckieGO  

W czasie potopu szwedzkiego szlachta polska podzieliła się -tak jakby- na dwa obozy. Pierwszy z nich to magnateria, hetmani i wojsko, którzy przyłączyli się do Szwedów i wspólnie z nimi błyskawicznie zajmowali własny kraj. Magnatem, który sprzymierzył się ze Szwedami był Janusz Radziwiłł, który władał ogromnymi posiadłościami litewskimi. Szlachta wielkopolska również bez oporu poddała się i przeszła na stronę wroga. Zaledwie garstka zaufanych ludzi pozostała przy prawowitym władcy - Janie Kazimierzu. Co ciekawe, najbardziejwiernymi okazały się najniższe warstwy społeczeństwa, czyli chłopstwo i zubożała szlachta, którzy to pierwsi zaczęli chwytać po broń i walczyć z najeźdźcą. Momentem, który okazał się przełomowym dla wojny okazało się oblężenie Jasnej Góry. Kiedy klasztor bronił się szlachta dowiedziawszy się o postępku Szwedów, chcących zrabować święty dla narodu polskiego przybytek, masowo zaczęła chwytać za broń. Ludzie wcześniej walczący po stronie okupanta wymawiali mu posłuszeństwo i zaczynali zbrojną walkę. Polska szlachta początkowo nie stawiała oporu Szwedom chcąc zachować swoje prawa i wolności oddając się pod opiekę silnego władcy, ale kiedy spostrzegła, że ten nigdy nie zgodzi się na takie przywileje jakie szlachta miała przed potopem wróciła na stronę Jana Kazimierza.