Za początek okresu Młodej Polski uważa się rok 1890 (debiuty poetyckie Kazimierza Przerwy - Tetmajera i Jana Kasprowicza). 1890 - 1900 rozwój poezji i krystalizacja programu 1900 - 1910 okres literatury zaangażowanej w sprawy kraju 1910 - 1918 schyłek epoki i krytyczny rozrachunek z jej dorobkiem literackim Młoda Polska - nazwa zaczerpnięta od cyklu artykułów Artura Górskiego "Młoda Polska", w których przedstawił program nowej epoki. Neoromantyzm - nazwa wynikająca z podobieństw między tą epoką, a romantyzmem. Wyrażało się to w podobnych poglądach na rolę artysty, człowieka i sztuki. Modernizm - określenie charakterystyczne dla pierwszego okresu epoki w którym propagowano nowe poglądy, założenia i sposób myślenia. Programy literackie określające epokę Młodej Polski Zenon Przesmycki ("Miriam" pseudo) - redagował gazetę "Chimera" oraz "Życie", w którym wydał cykl artykułów propagujących gasło - sztuka dla sztuki - co oznaczało odejście od użytkowej roli literatury. Stanisław Przybyszewski na łamach czasopism propagował gasło Przesmyckiego i głosił potęgę seksu, działającą na zasadzie instynktu i popędu. Artur Górski - ogłosił cykl artykułów Młoda Polska, głosił kult sztuki i podkreślał znaczenie talentu artysty oraz jego prawa do szczerych wypowiedzi.
