Zaraz po urodzeniu się dziecka komisja państwowa decydowała o losie noworodka. Jeśli dziecko było wątłe lub upośledzone porzucano je w górach . Jeśli jednak przeżyło : chłopców do 7 roku życia wychowywała matka następnie młodzi Spratanie rozpoczynali państwowe wychowanie.Uczyli się walki i posłyszeństwa. W trakcie wojny męższczyżni powyżej 20 lat tworzyli trzon armii. PO 30 roku życia mogli założyć rodzinę jeśli jednak zaistniała konieczność mobilizowano ich do walki Póżniej najznamienitsi zasiadali w radzie starszych.
wychowanie spartańskie polegało na tym ,żeby wychowywać dzieci na dobrych i skutecznych wojowników. Uczono ich rzeczy które były przydatne w walce.Mianowicie jak się bić i rzeżyć oraz uczono ich sprytu. Nie uczono chłopców pisać .liczyć ponieważ uważano,że to im się nie przyda gdy nieprzyjaciel zaatakuje.Chłopiec w wieku 6 lat przechodzil pod skrzydla państwa i musiał uczęszczać do koszar.