-Kim jesteś.?-zapytał Adam -Nie wiem..skąd ja się tu wzięłam.?!!-zdziwiła się Ewa -Czyli Ty też nie wiesz , skąd jesteś.?? -Nie mam pojęcia...obudziłam się , i ujrzałam Ciebie...nic przedtym nie pamiętam..jakbym dopiero co powstała..-powiedziała Ewa -To tak samo jak ja.!-odparł mężczyzna -Ale jak to możliwe , że jesteśmy tutaj sami.??? -Sam nie wiem..rozejrzałem się , i nikogo więcej nie zobaczyłem , oprócz Ciebie.. -Może poszukamy kogoś , kto by Nam pomógł.?? -Dobrze , chodźmy.!!
Adam -Wreszcie!!! Ewa -Nierozumiem,kim ...czym jesteś? -Długo cie szukałem, tak bardzo... -Czego chcesz odemie? Kim jesteś? -Ja , Adamem który cię znalazł, tak to jesteś Ty. - Nie rozumiem, gdzie jestem jakie to mjejsce,dlaczego tutaj jest tak pusto? -Jesteś ze mną a to jest ogród którego pilnuję i nie jest tutaj pusto.Zyje tutaj mnóstwo stworzeń. - Kto to są Stworzenia? -To istoty które stworzył mój Bóg,o popatrz tam jest żyrafa. Sam ją tak nazwałem. -To dziwne a kim ty...? -Jestem Adam i szukałem ciebie. -Mnie, ja nic, nic nierozumiem, to mjejsce ty , a ten Bóg to kto? -Stworzyciel, stworzył ciebie i mnie, wiesz ja pierwszy raz widzę istotę mojego rodzaju. -Boje się,ty i to co mówisz to niema sensu. -Zaufaj mi zaopiekuję się tobą ,bo ja jestem Adam ogrodnik a ciebie nazwę Ewa. -Ładne podoba mi się. -Czy pójdziesz ze mną? -Tak. -Chodź , przedstawię cie mojemu Bogu.
