Opisz zwyczaj sprzedawania odpustów . Na 3/4 strony. Z góry dzieki.

"Odpusty. Faktem, który pchnął Marcina Lutra na drogę Reformacji, była sprzedaż odpustów. W nagrodę za pewne dobre uczynki Kościół darowywał kary, które grzesznik miał odpokutować. Biskupom przysługiwało prawo skracania pokuty i zadośćuczynienia. Odpuszczenie nakazanej przez spowiednika pokuty zwano odpustem. Odpusty były poczytywane również za środek skrócenia męki czyśćcowej lub wyzwolenia z niej całkowicie dusz, które nie odpokutowały dostatecznie za życia na ziemi. Z czasem zadośćuczynienie, wymagane przez Kościół od otrzymujących odpusty, zastąpiły ofiary pieniężne, składane na pewien cel kościelny. Rozpisany w 1514 r. wielki odpust w Niemczech miał dostarczyć funduszów dalszą budowę kościoła św. Piotra w Rzymie. Odpust obiecywał „zupełne przebaczenie i pojednanie z Bogiem". Sprzedaż tych odpustów w Niemczech powierzono arcybiskupowi mogunckiemu Albrechtowi, który jednocześnie miał biskupstwo Magdeburga i Halberstadtu. Potrójny biskup był rozmiłowany w sztuce, utrzymywał wspaniały dwór książęcy, co pochłaniało znaczne sumy. Aby móc zajmować - wbrew przepisom prawa kościelnego - aż trzy stanowiska w kościele, biskup musiał uzyskać na to zgodę kurii rzymskiej. Kuria zgodziła się na to za wniesienie do skarbu papieskiego 10.000 dukatów, co stanowiło na one czasy ogromną sumę. Arcybiskup muguncki Albrecht, aby wnieść żądane 10.000 dukatów, zaciągnął pożyczkę w domu bankierskim Fuggerów. Papież Leon X, chcąc umożliwić Albrechtowi mogunckiemu spłacenie zaciągniętego długu, powierzył mu sprzedaż odpustów na okres ośmiu lat. Między arcybiskupem a kurią rzymską stanęła umowa, że połowę całego dochodu ze sprzedaży odpustów Albrecht obowiązany był odsyłać do Rzymu, drugą zaś połowę zabierali pełnomocnicy Fuggerów na pokrycie długów biskupich. Albrecht raźno zabrał się do dzieła, wynalazł sobie sprytnego sprzedawcę odpustów w osobie dominikanina Jana Tetzla, który miał już doświadczenie na tym polu, sprzedając w swoim czasie odpusty w Zgorzelcu."         Mam nadzieje że to o to chodziło