Z księgi Hioba wypływa przekonanie, że cierpienie jest nieodłącznym, choć często niezrozumianym, niezasłużonym elementem ludzkiego życia. Los człowieka pozostaje dla niego tajemnicą, której sens zna tylko Bóg. Hiob, chociaż cierpi, nie odsuwa się od Boga i z godnością przyjmuje swój los. Wie jakie ograniczenia ma w życiu człowiek (śmierć, upływ czasu, nie możność uniknięcia cierpienia) i w związku z tym przyjmuje to, co go spotyka. Mógłby Hiob złorzeczyć, ale godzi się ze wszystkim.
księga hioba jest 1 z ksiag dydaktycznych(madrosciowych)Starego Testamentu. Składa się ze wstepu i zakonczenia pisanego proza oraz poematu obejmujacego przemowy hioba(lamentacje),jegoprzyjaciol i Boga. Hiob bohater ksiegi posiadal wszystko co czyni czlowieka szczesliwym:zdrowie,szczescie rodzinne,bogactwo i szacunek innyvh ludzi.w jednej chwili wszystko to stracil.jego cierpienie jest niezawinione.historia to dowodzi,ze niezawinione cierpienie jest czescia ludzkiej egzystencji,wpisana w nasz los.poddla sie rozpaczy,ale nigdy nie targnal sie na swoje zycie,nie odwrocil sie od Boga.godnie znosil swe polozenie,a tym samym potwierdzil swoje spoleczenstwo.