Uważam, że w tym antycznym sporze ciężko jest przyznać racje którejkolwiek ze stron. Król Teb reprezentuje swoim postępowaniem prawa ludzkie,są one dla niego rzeczą najwazniejszą,a zdrada ojczyzny najgorszą zbrodnią. Antygona zaś kieruje się prawami boskimi i własnym sumieniem. Antygona, kierując się miłosierdziem,litością i szacunkiem do praw boskich, sprzeciwiła się zakazowi Kreona. Pochowała zwłoki brata, wiedząc jakie będą konsekwencje. Wiedziała, co ją za to spotka, jednak odwieczne prawa boskie(prawo każdego zmarłego do bycia pochowanym),bez względu na winy, poczucie obowiązku wobec rodziny oraz własnesumienie popchneły kobietę do tego zgubnego dla niej czynu. Kreon bez wahania skazuje kobietę na śmierć(jego decyzje nie mogą zostać zlekceważone, prawo nie może być łamane, a zdrada musi być ukarana). Sama Antygona wykazuje się odwagą, dumą i determinacją. Trudno jest jednak nie przyznać części racji Kreonowi. Był on władcą ziemskim,niejako boskim namiestnikiem, gdyż dawniej uważano, ze wielka władza pochodzi od Boga.Buntując się przeciw niemu i ustanowionym przez niego prawom. Antygona w swoim zuchwalstwie buntowała się przeciw bogom. Dlatego pomimo tego, że Antygona była zaręczona z jego własnym synem, postanawia wymierzyć surową sprawiedliwosć. Czyż nie postepuje słusznie? Czy zdrajca ojczyzny zasługuje na pochówek tak, jak zasługują na niego obrońcy kraju, którzy za tem kraj oddali życie? W oczach władcy Teb nie, a jego zachowanie wydaje się być tutaj w pełni uzasadnione. Kreon w swoim postępowaniu był jednak zaślepiony pycha. Nie wiedział, że uparcie trwając przy swoich postanowieniach niszczył własną rodzine. Jest człowiekiem gwałtowny,,skorym do gniewu, nieustępliwym i pelnym podejrzliwości i to prowadzi go do zguby(samobójstwa najbliższych). Wina Kreona jest wina tragiczną(chciał dobrze, jednak jego czyny obróciły się przeciwko niemu). Uważam, że żadnej ze stron nie mozna przyznać racji. Obie postacie chciały dobrze, obydwie kierowały sie systemami wartości, które ich zdaniem były dobre. Zarówno Kreon jak i Antygona zostali ukarani(Antygona śmiercią za nieposłuszeństwo, Kreon za pychę i nadmierne ambicje-śmiercią bliskich). Tragizm tych postaci jest doskonake zauważalny, a ich zachowania można rozpatrywać i próbować zrozumieć wiele lat po napisaniu tej tragedii, co świadczy o doskonałej ponadczasowości utworu.
