"Do Leukonoe" Wiersz ten skierowany jest do Leukonoe,której to podmiot liryczny radzi,by nie wpatrywała się w przeszłość a żyła chwilą teraźniejszą.Zwraca uwagę,by nie dociekała przyszłości. Łączy ze sobą elementy epikureizmu ze stoickimi, z jednej strony każe by żyć chwilą (epikureizm), ale też żyć rozważnie (stoicyzm) "Do Deliusza" W wierszu tym Horacy ukazuje krótkotrwałość i przemijanie.Mówi ,że człowiek przekornie powinien podporządkować się przeznaczeniu,nie przywiązywać się do rzeczy ziemskich,gdyż i tak w chwili śmierci wszystko stracimy. "Do Postuma" Tutaj znów podmiot świadomy kresu swego zycia zwraca się do przyjaciela,by podzielić się z nim refleksjami. Wie,że nic go nie uchroni od śmierci, to rzecz nieunikniona. w ostatniej zwrotce próbuje przekazać,że jego śmierć niczego nie zmieni, przyjdą nowi dziedzice i będą zyć jakby tej śmierci wogole nie było.
