Kiedyś był sobie chłopiec o imieniu Kinat. Miał 12 lat. Wychowywał się w bogatej rodzinie. Jego rodzice byli biznesmenami, a jego starsza siostra uczyła się w gimnazjum. Miała 15 lat. Pewnego dnia Kinat obudził się o północy, spojrzał przez okno i zobaczył jakieś światło. Od razu pomyślał o wyspie, o której kiedyś opowiadała mu mama. Tam , na tej wyspie , nie wiadomo , czy są jacyś ludzie, ale podobno są. Kinat ubrał się i poszedł na Wyspę Marmuru. Następnego dnia wszyscy oprócz Kinata jedli śniadanie. Jego starsza siostra poszła do jego pokoju i znalazła list: „Droga rodzino wyruszyłem na Wyspę Marmuru .Proszę , nie szukajcie mnie. Kinat”. Siostra po przeczytaniu listu pobiegła do rodziców i dała kartkę od brata. Rodzice byli zmartwieni, ale zrobili tak , jak prosił chłopiec. Kinat tymczasem znajdował się na wyspie. Patrzy, oczom nie wierzy, pełno ludzi, sklepy, domy, wszystko, poprostu wszystko. Pewna pani zauważyła chłopca i zapytała: Zgubiłeś się?:- Na to Kinat odpowiedział: Ja, ja..., zobaczyłem światło i poszedłem za nim. Aaa, ha, ha... - roześmiała się nieznajoma Pani. Wiesz co, pokażę ci miasto, a później dam ci coś do jedzenia. Kiedy już wszystko zobaczył pani pokazała mu łóżko którym spał przez najbliższe dni. Rano obudził się i zjadł śniadanie razem z rodziną pani. Po tygodniu wrócił do domu i o wszystkim opowiedział rodzicom. . Gdy był już dorosły, to zamieszkał na wyspie ...
