Miarą kultury jest jej niezależność od poglądów politycznych, mozliwość wolnego i nieskrępowanego tworzenia. Kultura europejska lat dwudziestych i trzydziestych charakteryzowała się tymi cechami, ponadto powstawały nowe prądy artystyczne, tworzyli tacy artyści jak Jean Paul Sartre, Picasso, Mann i wielu innych. Ale lata te to również powstanie nowej idei politycznej czyli faszyzmu. Powstał on we Włoszech. Jednym z jego założeń było podporzadkowanie kultury właśnie idei faszyzmu. We Włoszech artyści byli zmuszani do gloryfikowania idei faszymu i myśli Benito Mussoliniego jako twórcy faszyzmu, począwszy od obrazów, książek aż do karykaturalnie wilekich posągów Duce. Miarą wartości artysty we Włoszech okresu faszyzmu było jego oddanie idei faszystowskiej. Kultura została poddana kontroli ze strony państwa faszystowskiego. Twórcy "niepokorni" byli pozbawiani prawa tworzenia. Idee faszyzmu zostały przyjete także w Niemczech i doszło tam do podporządkowania kultury państwu jako środka zmasowanej propagandy na skalę nieporównanie większą niż we Włoszech. Obowiązkiem artysty było tworzenie takich dzieł, które bezkrytycznie popierały niemiecki faszyzm. Myśli Hitlera były wyznacznikiem ich dzieł. Tak doszło do powstania książek, filmów uzasadniających natysemityzm, przygotowujących grunt do ludobójstwa. Twórca nie mógł tworzyć bez zgody odpowiednich instytucji, które badały jego lojalność wobec systemu i przydatność jego dzieła dla propagandy. Twórcy broniący wolności kultury byli osadzani w obozach koncentracyjnych, nawet zabijani. Ale Niemcy wprowadzili jeszcze jedno kryterium. Było to stwierdzenie czy artysta był Aryjczyjkiem czy Żydem. Jeżeli był pochodzenia niearyjskiego nie mógł tworyzć. Dzieła uznane za stworzone przez Żydów lub autorów nieuznawanych z przyczyn politycznych (Goethe, Mann ) były zakazywane i palone. Niektórych autorów spalono w sposób dosłowny. Naczelną zasadą w kulturze było propagowanie również mitu Niemca jako "nadczłowieka", zaś Słowian jako "podludzi". Temu służyły między innymi takie "dzieła" jak rzeźby i obrazy sławiące teutońską siłę,bezwględność. Wystawy z tego okresu były więc monotematyczne, podobnie jak książki. Dzieła uznane za "obce rasowo" niszczono. Pod tym pretekstem również dokonywano grabieży dzieł sztuki w czasie wojny z podbitych państw. Tak więc faszyzm zaprzeczył wszelkim ideom, które były wiodące w kulturze europejskiej i niszczył wszystko co nie odpowiadało założeniom faszyzmu w sztuce. Uprawnione jest również stwierdzenie, że na przykładzie faszyzmu można zobaczyć do jakiego poziomu stacza się kultura, która jest podporządkowana idei politycznej.
