Granice państwa zmieniały się znacząco w zależności od władcy przykładowo za panowania Bolesława Chrobrego (992-1025), obszar państwa znacznie się powiększył, gdyż dzięki dobremu zorganizowaniu państwa i pomyślnie rozstrzygniętej wojnie polsko-niemieckiej (1002-1018) udało mu się przyłączyć do Polski Milsko i Łużyce, a później także Grody Czerwieńskie. Z kolei jego następcy - Mieszkowi II Staremu nie udało się utrzymać tak mocnego państwa - stracił nie tylko zdobycze ojca, ale także Morawy i Słowację. Na czas panowania Piastów przypadł też okres rozbicia dzielnicowego, który w istotny sposób zaważył na przynależności części terenów do Polski (np. Śląska). W IX wieku nad górną Wisłą zamieszkiwali Wiślanie, nad Odrą plemiona śląskie , nad Wartą Polanie, Mazowszanie nad środkową Wisła i Pomorzanie, których tereny rozciągały się między dolną Odrą, dolną Wisłą, Bałtykiem i Notecią. Na obszarze, na którym powstało państwo polskie zamieszkiwali również Lędzianie (nad Sanem i Wieprzem) oraz Goplanie (Kujawy). W IX wieku powstają na skutek konsolidacji plemion dwa państwa o charakterze plemiennym: Wiślan i Polan. Państwo Wiślan leżało nad górną Wisłą, obejmowało teren Małopolski, jego centralnymi punktami były dwie osady: Wiślica i Kraków. Państwo to zostało podbite przez księcia wielkomorawskiego Świętopełka, potem włączone do Państwa Wielkomorawskiego, a po jego rozpadzie w X wieku znalazło się pod panowaniem Czech. O państwie Polan z przekazów historycznych posiadamy niewiele wiadomości, wiadomo jedynie, że w 963 roku władca Polan Mieszko toczył walkę o dolną Odrę z plemieniem Wieletów. W kronice Galla Anonima znajdujemy informację o przodkach Mieszka, którzy panowali w Gnieźnie stopniowo podporządkowując sobie coraz więcej terenów Za panowania Mieszka państwo Polan obejmowało: Wielkopolskę, Gniezno, Poznań, Kruszwicę, tzw. ziemię łęczycko- sieradzką , Mazowsze, ziemie między Wisłą, a Bugiem. Około 964 roku zdobył on Pomorze i Ziemię Lubuską. W 966 roku Mieszko przyjmuje chrzest, żeni się z księżniczką czeską Dobrawą, która wnosi w posagu Śląsk. Przyjęcie przez Mieszka chrztu miało wielkie znaczenie polityczne. Dało ono pierwszeństwo w chrystianizacji nowopowstałego państwa przed Ottonem I. Spowodowało, że państwo polskie nie zostało uzależnione od Cesarstwa Niemieckie. Narzucenie przez Mieszka nowej religii spowodowało ujednolicenie państwa, wprowadzenie jednej spójnej administracji. W efekcie chrztu państwo pod względem religijnym stało się podległe bezpośrednio Papieżowi. Dokumentem świadczącym o bezpośrednim podporządkowaniu się władzy papieskiej jest Dagome iudex z 990 mówiący o nadaniu państwa gnieźnieńskiego Papieżowi. Chrzest spowodował też sprowadzenie do Polski Benedyktynów, a potem Cystersów, a wraz z nimi rozwój nauki, piśmiennictwa i kultury. Odtąd bowiem językiem oficjalnym staje się łacina. Dzięki przyjęciu wiary katolickiej państwo polskie stało się znaczącym państwem w Europie, z którą łączy ją teraz wiara, a także język. Staje równorzędnym partnerem dla swych sąsiadów- Cesarstwa Niemieckiego czy Czech. Od tej chwili zaczynają się także konflikty zbrojne o przynależność terenów przygranicznych Cesarstwem Niemieckim, Czechami, Rusią i Prusami.
Opisz zmiany terytorialne Polski Pisatów
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź