Arystokracja:będzie Stolnik Horeszko z herbu Półkozic Szlachta ziemiańska:Podkomorzy i Sędzia Szlachta zaściankowa(zubożała):Maciej Dobrzynski,Gerwazy Rębajło-klucznik,Protazy Brzechalski.
Nie bez przyczyny Adam Mickiewicz podkreśla, iż opisuje świat odchodzący w przeszłość. Staremu pokoleniu szlachty przeciwstawia młode, pełne marzeń i zapału do zmian. A oto i jego przedstawiciele : Tadeusz – bratanek Sędziego, syn Jacka Soplicy, przeciętny młody szlachcic, szczery i prostoduszny. Dobrze komponuje się z soplicowskim światem, bo chociaż wykształcony ma ograniczone horyzonty. Kocha przyrodę ojczystą. Po ucieczce do Księstwa Warszawskiego w roku 1811 powraca po rocznej nieobecności, ranny, z ręka na temblaku, sprawdzony w walce. Rozumie konieczność przemian społecznych, dlatego wspólnie z Zosią postanawiają uwłaszczyć chłopów. Można powiedzieć, że został wychowany przez historię. Jest człowiekiem nowych czasów. Z kolei Hrabia posiada usposobienie sentymentalno-romantyczne, rzeczy zwykłe nazywa w sposób poetycki, ulega romantycznej konwencji. Kosmopolita, zachwyca się cudzoziemskim krajobrazem. Wraz z innymi ucieka do legionów a po roku wraca z nastawieniem patriotycznym, ulega przemianie pod wpływem idei wolności i równości panujących w wojsku polskim Natomiast Zosia to dygnitarska córka, córka Ewy Horeszczanki i wojewody, ale jej sposób myślenia należy do nowych czasów. Widać to w podejściu Zosi do pracy: „Pracy się nie lękam, bom młoda i zdrowa" – to nic uwłaczającego godności człowieka. Jak już wspomniałam, przystaje też na decyzję Tadeusza dotyczącą uwłaszczenia chłopów. Reasumując, młode pokolenie w „Panu Tadeuszu" należy już do nowych czasów. Rozumie konieczność wprowadzania zmian społecznych i jest gotowe do wypełniania obowiązków żołnierskich wobec ojczyzny. Jest to pokolenie, które zmienia orientację z prywatnej na publiczną, solidarne w obliczu ogólnej potrzeby życia narodowego. Zdolne do poświęceń, gdy tego wymaga służba ojczyźnie. Chyba to oni :-)