Mam nadzeje, ze pomogłam ;) Regulowanie zapasu powietrza. Najlepsze wyniki osiąga się wtedy, gdy mówca ma dostateczny, stały zapas powietrza, a przy tym gdy należycie kontroluje oddech. Wiele ludzi nie wie, na czym polega poprawny wdech i wydech przy mówieniu. Wskutek tego oddychają tylko górnymi partiami płuc i przy prędkim mówieniu brak im tchu. Wbrew powszechnemu mniemaniu największa część płuc nie znajduje się w górnej części klatki piersiowej, która tylko wydaje się obszerniejsza z powodu kości pasa barkowego. Płuca są najszersze tuż nad przeponą. Jest to silny, kopulasty mięsień działający jak pompa i pomagający twoim płucom wciągać świeże powietrze, a wydalać zużyte. Przyczepiona do dolnych żeber przepona oddziela klatkę piersiową od jamy brzusznej. Ten wysklepiony mięsień odgrywa główną rolę przy oddychaniu. Gdy kopuła przepony unosi się, wypycha powietrze z płuc. Kiedy ulega spłaszczeniu, powietrze wpada do płuc. Jeśli chcesz polepszyć swój głos, to musisz się najpierw nauczyć regulować zapas powietrza. Dokonując wdechów przy mówieniu, staraj się świadomie unikać rozszerzania płaskiej, górnej części klatki piersiowej. Niech się rozszerzają dolne partie płuc. Następnie reguluj wydech, wypychając powietrze stopniowo przez lekki nacisk przepony wspierany mięśniami brzucha. Zapobiegnie to zbyt prędkiemu ubywaniu powietrza. Gdy mówca nad tym nie panuje, szybko brak mu tchu i jego głos staje się bezdźwięczny i stłumiony. Wielu lubi regulować zapas powietrza przez zaciskanie krtani, ale wywołuje to jedynie chrypkę i męczy głos. Dla przeciwdziałania temu staraj się, by mięśnie krtani były stale rozluźnione. Tak jak biegacz trenuje się przed zawodami, tak mówca powinien przez ćwiczenie rozwijać regulację przeponową. Może stanąć prosto, zrobić głęboki wdech i wydychając stopniowo powietrze, wymawiać powoli i spokojnie jak największą liczbę liter alfabetu, to znaczy wyliczać je dopóty, dopóki starczy mu jednego oddechu. Może też ćwiczyć przez czytanie na głos.
